Σαμαράς - Καραμανλής επικέντρωσαν τα πυρά τους στην εξωτερική πολιτική και είπαν - με εξαιρετικά αιχμηρό λόγο - όσα δε μπορούν να ψελλίσουν κόμματα της υποτιθέμενης αντιπολίτευσης.
Αφού δεν υπάρχει αντιπολίτευση εν τη ουσία, δυο νεοδημοκράτες πρώην πρωθυπουργοί σπεύδουν να τοποθετήσουν το δικό τους δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων του κυβερνητικού έργου. Καραμανλής και Σαμαράς, στην παρουσίαση βιβλίου του Σταύρου Λυγερού, στυλίτευσαν την πολιτική του νυν νεοδημοκράτη πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Επικέντρωσαν τα «φίλια» πυρά τους κυρίως στην εξωτερική πολιτική και είπαν – με εξαιρετικά αιχμηρό λόγο- όσα δεν μπορούν να ψελλίσουν τα κόμματα της υποτιθέμενης αντιπολίτευσης. Στην ουσία χαρακτήρισαν την εξωτερική πολιτική Μητσοτάκη από ηλίθια έως επικίνδυνη για τη χώρα. Ο Καραμανλής υπογράμμισε με έμφαση ότι η Ελλάδα θα περιέλθει σε κατάσταση ομηρίας από την Τουρκία του Ερντογκάν.
Ο Σαμαράς τόνισε, με περισσή ειρωνία, ότι τα δήθεν ήρεμα νερά με την Τουρκία είναι τρικυμία εν κρανίω στην ελληνική κυβέρνηση. Αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε προσεκτικά τις ομιλίες των δύο πρώην πρωθυπουργών για την σημερινή θέση της Ελλάδας στο διεθνές γίγνεσθαι, όταν μάλιστα γειτνιάζουμε επικινδύνως σε δύο πολεμικά θέατρα.
Αμφιβάλλω αν θα κάνουν το ίδιο και οι ηγεσίες των «αντιπολιτευομένων» κομμάτων. Αυτές ασχολούνται με τα δικά τους θέατρα.
Όμως η τοποθέτηση του Σαμαρά προοιωνίζει και ενδεχόμενες εξελίξεις στη ΝΔ και συνακόλουθα στο κυβερνητικό σχήμα. Ο πρώην πρωθυπουργός με τη φράση «δεν θα σταματήσω να μιλάω» προσθέτοντας «τώρα μάλιστα που είμαστε πολλοί» προλειαίνει το έδαφος για την πιθανότητα νέου κόμματος. Και σύμφωνα με πληροφορίες από προσκείμενους δημοσιογράφους έχει εξασφαλισθεί η τουλάχιστον σιωπηρή στήριξη Καραμανλή. Άλλωστε οι δυο προχθεσινές τοποθετήσεις ήσαν σχεδόν ταυτόσημες στην απαξιωτική αξιολόγηση των πεπραγμένων Μητσοτάκη.
Μένει να δούμε αν ο Αντώνης Σαμαράς θα επιχειρήσει μια κομματική σύγκρουση απέναντι σ´ έναν δεύτερο πρωθυπουργό Μητσοτάκη ή θα πιέσει στρατηγικά, με ασφυκτική τακτική, τους βουλευτές της ΝΔ να αμφισβητήσουν την δυνατότητα να διεκδικήσει ο νυν πρωθυπουργός μια νέα τετραετία.
Η ψήφος Συμπιλίδη οδήγησε τον πατέρα Μητσοτάκη στην παραίτηση. Μπορεί τώρα ο Σαμαράς να υποχρεώσει τον υιό Μητσοτάκη σε αποχώρηση;
Η απουσία αντιπολίτευσης το δυσκολεύει. Η λαϊκή οργή το διευκολύνει.
Η πλάστιγγα ταλαντεύεται. Όπως το εκκρεμές του Έντγκαρ Άλαν Πο.
