Με τίτλο, «A Lively Mind: Jane Austen at 250», το Morgan Library & Museum, γιορτάζει τη 250ή επέτειο από τη γέννηση της σπουδαίας συγγραφέως.
Με αφορμή τη 250ή επέτειο από τη γέννηση της σπουδαίας συγγραφέως Τζέιν Όστεν, το Morgan Library & Museum της Νέας Υόρκης διοργανώνει μία νέα έκθεση με τίτλο, «A Lively Mind: Jane Austen at 250», με προσωπικά αντικείμενα που αφηγούνται πτυχές της ζωής και του έργου της.
Επιχειρώντας να αντικρούσει της επικρατούσα άποψη σχετικά με την Όστεν, ως μία «γεροντοκόρη η οποία έγραφε μόνο και μόνο για να περνάει τον χρόνο της», η έκθεση παρουσιάζει επιστολές, χειρόγραφα και άλλα προσωπικά της αντικείμενα, προκειμένου να αναδείξει το πάθος της για την δουλειά της.
Οι θησαυροί της Τζέιν
Ανάμεσα στα εκθέματα ξεχωρίζουν ενθύμια και προσωπικά κειμήλια της Βρετανίδας συγγραφέως όπως είναι το τιρκουάζ χρυσό δαχτυλίδι της, το οποίο για λίγο ανήκε στην Αμερικανίδα τραγουδίστρια Κέλλυ Κλάρκσον, μια χειροποίητη ανακατασκευή ενός μεταξωτού παλτού τύπου pelisse, που φημολογείται ότι φορούσε η Όστεν και το οποίο οι επιμελητές δανείστηκαν από το σπίτι της στο Χαμσάιρ της Αγγλίας, καθώς και μια ρέπλικα του γραφείου της, πάνω στο οποίο συνέγραψε μερικά από τα αριστουργήματα της αγγλικής λογοτεχνίας των αρχών του 19ου αιώνα – τα έξι μυθιστορήματά της.
Παράλληλα, εκτίθεται κι ένα μικροσκοπικό κομμάτι χαρτί στο οποίο η Όστεν κατέγραφε τα «κέρδη από τα μυθιστορήματά μου». Στο χώρο της έκθεσης, παρουσιάζονται επίσης, τρία τετράδια με τα πρώτα της εφηβικά κείμενα και χειρόγραφες σημειώσεις με φράσεις τις οποίες μπορεί να βρει κανείς στα μετέπειτα μυθιστορήματα της.
Αδιαμφισβήτητα, οι επισκέπτες αξίζει να παρακολουθήσουν το βίντεο που παρουσιάζει τη διαδικασία δημιουργίας του μεταξωτού παλτού της. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η προβολή της επιτύμβιας επιγραφής της Τζέιν Όστεν, στον καθεδρικό ναό του Γουίντσεστερ, μια επιγραφή που, μάλλον παράδοξα, εξυμνεί τη «φιλανθρωπία, την αφοσίωση, την πίστη και την αγνότητά» της, καθώς και «τα εξαιρετικά χαρίσματα του μυαλού της», χωρίς όμως να γίνεται καμία αναφορά στο συγγραφικό της έργο.
Ένα ακόμη ξεχωριστό έκθεμα είναι ένα παιχνιδιάρικο γράμμα που έγραψε η Τζέιν στην οκτάχρονη ανιψιά της, Κάσι, με κάθε λέξη επιμελώς γραμμένη ανάποδα.
Ακόμη, παρουσιάζονται τέσσερα από τα έξι γνωστά σωζόμενα αντίτυπα της πρώτης έκδοσης της «Emma» τα οποία κυκλοφόρησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Θέλαμε να παρουσιάσουμε στον κόσμο την αλήθεια για την Όστεν, καθώς μερικούς από τους μύθους που διαδόθηκαν μετά το θάνατο της, και κυρίως από τα μέλη της οικογένειας της, ήταν ότι δεν την ενδιέφερε ούτε η φήμη, ούτε το κέρδος και ότι δεν δούλευε αρκετά σκληρά», δήλωσε η Τζουλιέτ Γουέλς, καθηγήτρια λογοτεχνίας στο Goucher College και συνεπιμελήτρια της έκθεσης.
Στην πραγματικότητα όμως, η οικογένεια της Όστεν, υποστήριζε το εγχείρημα της, ιδιαίτερα σε μία εποχή όπου δεν ήταν επιτρεπτό για τις γυναίκες να εργάζονται, πόσο δε μάλλον να ασκούν επαγγελματικά τη συγγραφή.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.Advertisement
Η υστεροφημία της Όστεν μέσα από τα γράμματα της
Η Όστεν έζησε ήρεμα, μακριά από τους λογοτεχνικούς κύκλους, και πέθανε το 1817 σε ηλικία μόλις 41 ετών. Δεν κατάφερε να ζήσει τη δική της μεγάλη επιτυχία. Ακόμα και τα τέσσερα βιβλία που δημοσίευσε όσο βρισκόταν εν ζωή, «Λογική και Ευαισθησία», «Περηφάνια και Προκατάληψη», «Μάνσφιλντ Παρκ» και «Έμμα», δεν αποδόθηκαν σε εκείνη, αλλά σε «Μία Κυρία».
Μέσα από επιστολές και αρχεία της ίδιας και μελών της οικογένειας της, αποκαλύπτεται πως η ίδια και οι οικείοι της προσπάθησαν πολύ για να εκδοθεί το έργο της. Ένα απολαυστικό έγγραφο παρουσιάζει τις «απόψεις διαφόρων φίλων και συγγενών για την “Emma”», όπως έγραψε η Όστεν στην αρχή. Έτσι κανείς μπορεί να διαβάσει ότι η κουνιάδα της «συμπαθούσε και θαύμαζε» το βιβλίο «πραγματικά πολύ», αν και προτιμούσε το «Περηφάνια και Προκατάληψη».
Η Όστεν έγραφε πολλές επιστολές, αλλά πολλές από αυτές πιστεύεται ότι καταστράφηκαν μετά θάνατον από την αδελφή της Κασσάνδρα, πιθανώς για να διαφυλάξει την ιδιωτική ζωή της αδελφής της. Τελικά, έχουν απομείνει λιγότερα από 200 γράμματα της ίδιας.
Οι επιστολές της είναι ζωηρές, ασεβείς και πνευματώδεις. «Τι φοβερή ζέστη έχουμε!», γράφει στην Κασσάνδρα το 1796. «Σε κρατάει σε μια συνεχή κατάσταση αδιαφορίας». Σε μια άλλη επιστολή, εκφράζει την επιδοκιμασία της για μια γνωστή της λέγοντας ότι «θαυμάζει την Καμίλα» -αναφορά σε ένα μυθιστόρημα της Φάνι Μπέρνι, το έργο της οποίας λάτρευε η Όστεν- «και δεν βάζει κρέμα στο τσάι της».
Λίγες μέρες μετά το θάνατο της Τζέιν, η αδελφή της Κασσάνδρα, γράφει για εκείνη σε μία επιστολή: «Ήταν ο ήλιος της ζωής μου, ο σμιλευτής κάθε ευχαρίστησης, ο καταπραϋντής κάθε λύπης. Είναι σαν να έχω χάσει ένα κομμάτι του εαυτού μου», όπως την αποκαλεί χαρακτηριστικά.
Related…
Η έκθεση «A Lively Mind: Jane Austen at 250» στο Morgan Library & Museum της Νέας Υόρκης θα διαρκέσεις έως τις 14 Σεπτεμβρίου.
Με πληροφορίες από The New York Times
