Αυτή η τεχνητή κατασκευή, που καλύπτει περισσότερα από 40.000 εκτάρια γης, είναι πλέον τόσο εκτεταμένη και οπτικά εντυπωσιακή που είναι ορατή από το διάστημα.
Μια απέραντη θάλασσα από πλαστικά θερμοκήπια ξεδιπλώνεται στη νότια Ισπανία, κοντά στην πόλη Ελ Εχίδο της επαρχίας Αλμερία, αναδιαμορφώνοντας ριζικά το φυσικό τοπίο και μεταμορφώνοντάς το σε έναν από τους σημαντικότερους αγροτικούς κόμβους της Ευρώπης. Αυτή η τεχνητή κατασκευή, που καλύπτει περισσότερα από 40.000 εκτάρια γης, είναι πλέον τόσο εκτεταμένη και οπτικά εντυπωσιακή που είναι ορατή από το διάστημα. Οι φωτεινές, λευκές ανακλαστικές επιφάνειες των θερμοκηπίων αντανακλούν το ηλιακό φως με τέτοια ένταση που, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο της Γης της NASA, διακρίνονται καθαρά ακόμη και από τροχιά.
Η ιδέα της χρήσης πλαστικών θερμοκηπίων ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1950, σε μια προσπάθεια των τοπικών αγροτών να προστατεύσουν τις καλλιέργειες τους από τις ακραίες καιρικές συνθήκες της περιοχής — έναν συνδυασμό έντονης ηλιοφάνειας, περιορισμένων βροχοπτώσεων και αλατούχων υπόγειων υδάτων. Οι πρώτες επιτυχημένες απόπειρες οδήγησαν γρήγορα στην ευρεία εξάπλωση αυτής της καινοτόμου μεθόδου καλλιέργειας, αλλάζοντας δραματικά την οικονομία και την εικόνα της περιοχής.
Σήμερα, η Αλμερία θεωρείται παγκόσμιος ηγέτης στην θερμοκηπιακή γεωργία, με την παραγωγή να επικεντρώνεται κυρίως σε λαχανικά όπως ντομάτες, πιπεριές, αγγούρια, μελιτζάνες και πεπόνια. Εκατομμύρια τόνοι προϊόντων εξάγονται κάθε χρόνο σε όλη την Ευρώπη και πέρα από αυτήν, τροφοδοτώντας σούπερ μάρκετ και αγορές με φρέσκα ισπανικά προϊόντα όλες τις εποχές του χρόνου.
Η “πλαστική θάλασσα”, όπως αποκαλείται συχνά, δεν είναι μόνο οικονομικό θαύμα, αλλά και περιβαλλοντικό φαινόμενο. Εκτός από την αγροτική παραγωγή, τα θερμοκήπια επηρεάζουν την τοπική θερμοκρασία, δημιουργώντας ένα μικροκλίμα που βοηθά στον περιορισμό της υπερθέρμανσης της επιφάνειας του εδάφους. Ωστόσο, η εκτεταμένη χρήση πλαστικού και η εντατική καλλιέργεια έχουν εγείρει περιβαλλοντικές και κοινωνικές ανησυχίες, όπως η διαχείριση των αποβλήτων, η εξάντληση των φυσικών πόρων και η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, μεγάλο μέρος της οποίας αποτελείται από μετανάστες.
Ανεξαρτήτως αυτών των προκλήσεων, το φαινόμενο της Αλμερίας αποτελεί μοναδικό παράδειγμα του πώς η τεχνολογία και η ανθρώπινη επινοητικότητα μπορούν να μετατρέψουν μια άνυδρη και αφιλόξενη περιοχή σε έναν καρποφόρο, γεωργικό παράδεισο. Και καθώς το βλέμμα του κόσμου —ακόμα και από το διάστημα— στρέφεται πάνω σε αυτό το απίστευτο τεχνολογικό τοπίο, η Αλμερία συνεχίζει να επαναπροσδιορίζει τα όρια της γεωργικής καινοτομίας στον 21ο αιώνα.
Πηγή: Daily Galaxy
