ΟΠΕΚΕΠΕ, ΑΣΕΠ και άλλες αμαρτωλές ιστορίες. Η νοοτροπία του ρουσφετιού και τα ήθη των ραγιάδων καλά κρατούν...
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ μονοπώλησε την επικαιρότητα των τελευταίων ημερών. Μία υπόθεση που έβγαλε για άλλη μία φορά στην επιφάνεια τις χειρότερες όψεις του ελληνικού πολιτικού συστήματος και της ελληνικής κοινωνίας. Πού τελειώνει άραγε η βρωμιά και πού αρχίζει η αλλαγή αυτής της χώρας; Ή μήπως ονειροπολώ;
Το κείμενο δεν χρειάζεται προσπάθεια για να γίνει ιδιαιτέρως γλαφυρό, αφού η ίδια η πραγματικότητα το έχει ξεπεράσει πριν καν γραφτεί. Μία δικογραφία 3.000 σελίδων από την ευρωπαϊκή εισαγγελία, συνακολουθηθείσα από ένα πρόστιμο 415 εκατομμυρίων ευρώ στην Ελλάδα, μαρτυρά του λόγου το αληθές.
Στο επίκεντρο οι ατελείωτοι διάλογοι κυβερνητικών στελεχών και στελεχών του Οργανισμού Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ) με κομματάρχες του κυβερνώντος κόμματος και φίλους φίλων με σκοπό την έκνομη χορήγηση ευρωπαϊκών επιδοτήσεων που δεν δικαιούνταν οι ενδιαφερόμενοι. Τα στοιχεία προέκυψαν μάλιστα κατόπιν νόμιμων επισυνδέσεων που πραγματοποίησε η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών στα τηλέφωνα των παραπάνω.
Ήδη υπουργός και υφυπουργοί υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους και βρέθηκαν οι αντικαταστάτες τους. Ήδη επίσης διαφαίνεται μία προσπάθεια αλλαγής της ατζέντας μέσω του φιλοκυβερνητικού Tύπου της Κυριακής 29 Ιουνίου 2025, ο οποίος δίνει έμφαση σε αναμενόμενο «νέο μέρισμα» για τους συνταξιούχους και ένταση της αποτρεπτικής πολιτικής απέναντι στα κύματα λαθρομεταναστών που μας στέλνει η Λιβύη! Όλα για να τα διαβάσει το χειραγωγίσιμο ακροατήριο και να χαρεί που το επιτελικό κράτος είναι εδώ, συνεχίζει την πορεία του, προχωρά σε κάθαρση και εξακολουθεί να δουλεύει προς όφελος των πολλών…
Η συγκεκριμένη περιγραφή ίσως και να είχε πράγματι βάση αλήθειας αν δεν υπήρχαν πολλά άλλα πραγματικά σκάνδαλα και κυλίδες στον πολιτικό μανδύα αυτής της κυβέρνησης. Μίας κυβέρνησης που, ας μην το ξεχνάμε, εξελέγη με σκοπό τη διαφάνεια και σημαία την εύρυθμη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, ο οποίος με τη χρήση νέων τεχνολογιών υποτίθεται ότι θα καταπολεμούσε τη διαφθορά από όπου και αν αυτή προερχόταν. Άνθρακες ο θησαυρός!
Αντιθέτως, στο μεν τραγικό δυστύχημα των Τεμπών ο κρατικός μηχανισμός ξεγυμνώθηκε σε όλο του το μεγαλείο με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Από τον ρουσφετολογικό διορισμό ενός παντελώς ακατάλληλου ανθρώπου στη θέση του σταθμάρχη μέχρι την άμεση τσιμεντοποίηση της περιοχής του δυστυχήματος λίγες μέρες μετά από αυτό.
Περαιτέρω, οι στοχευμένες προκηρύξεις της ΔΥΠΑ για παροχή επιχειρηματικών επιδοτήσεων σε «ευπαθείς ομάδες» πληθυσμού δίνουν και παίρνουν.
Κορυφή του παγόβουνου ο ευτελισμός του ΑΣΕΠ. Το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού είχε, ως συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξάρτητη, από μακρού χρόνου περιβληθεί με το σχήμα της αμεροληψίας στις διαδικασίες προσλήψεων δημοσίων υπαλλήλων. Ήταν πράγματι έτσι μέχρι πρόσφατα, γεγονός που καθιστούσε το ΑΣΕΠ και τις πανελλαδικές εξετάσεις δύο από τις ελάχιστες κρατικές διαγωνιστικές διαδικασίες που λειτουργούσαν αδιάβλητα στη χώρα. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύαμε εμείς οι πολλοί…
Όσο το ΑΣΕΠ είχε τη δυνατότητα να διοργανώνει διαγωνισμούς για συγκεκριμένες θέσεις με συγκεκριμένη ύλη και προκαθορισμένο χρονοδιάγραμμα όλα κυλούσαν σχετικά ομαλά. Το 2022 η κυβέρνηση επί υπουργού Εσωτερικών Μάκη Βορίδη αποφάσισε να περάσει σε μία «νέα εποχή». Νομοθέτησε ένα νέο πλαίσιο για τους διαγωνισμούς ΑΣΕΠ. Έτσι, δυνάμει το νέου νομοθετικού πλαισίου, το ΑΣΕΠ προκήρυξε και διεξήγαγε τον 28ο και μεγαλύτερο διαγωνισμό που έχει γίνει ποτέ, τον διαγωνισμό 2Γ/2022.
Σύμφωνα με τον τότε υπουργό Εσωτερικών – και μετέπειτα υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης:
«Η καινοτομία του συγκεκριμένου διαγωνισμού έγκειται, μεταξύ άλλων, στη δημιουργία της λεγόμενης δεξαμενής επιτυχόντων. Μέσα από αυτή τη δεξαμενή το Δημόσιο θα καλύψει εκκρεμείς και μελλοντικές ανάγκες σε προσωπικό επιταχύνοντας σημαντικά τη διαδικασία πρόσληψής τους. Ενδεικτικά, αναφέρω ότι με το ισχύον καθεστώς της τυπικής μοριοδότησης, απαιτούνται περίπου δύο έτη προκειμένου να ολοκληρωθεί μία πρόσληψη. Με τον πανελλήνιο γραπτό διαγωνισμό αυτό το χρονικό διάστημα θα συρρικνωθεί στους επτά μήνες. Επίσης, ένα δεύτερο στοιχείο καινοτομίας συνιστά η χρήση εξειδικευμένων εργαλείων διακρίβωσης δεξιοτήτων και ικανοτήτων που αναπτύχθηκαν αποκλειστικά για τον συγκεκριμένο διαγωνισμό. Έτσι, για πρώτη φορά, η επιλογή των νέων δημοσίων υπαλλήλων θα βασισθεί σε μια ισόρροπη και σταθμισμένη αξιολόγηση των στοιχείων εκείνων που συνθέτουν την εργασιακή προσωπικότητά τους».
Advertisement
Ο διαγωνισμός 2Γ/2022 έλαβε χώρα τον Μάρτιο του 2023.
Μέχρι το τέλος του 2024 η δεξαμενή 10.000 επιτυχόντων που φτιάχτηκε μέσω του διαγωνισμού ήταν ακόμα γεμάτη και οι άνθρωποι παρέμεναν σε μία ιδιότυπη «ομηρία» μηνών μέχρι την έκδοση των οριστικών αποτελεσμάτων για τους διορισμούς τους! Λίγο περισσότερο από τους περίφημους επτά μήνες που είχε επαγγελθεί ο κύριος υπουργός…
Πέραν όμως αυτού, το τραγικότερο με το ΑΣΕΠ δεν είναι οι γραπτοί διαγωνισμοί, αλλά η παράκαμψη αυτών μέσω των προκηρύξεων κατάθεσης δικαιολογητικών. Διαδικασίες στην πρώτη φάση των οποίων απαιτείται απλώς η δήλωση προσόντων! Η δε προσκόμιση των οικείων δικαιολογητικών λαμβάνει χώρα σε κάποια επόμενη φάση της διαδικασίας.
Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης αποτελεί η επικράτηση υποψηφίων που δηλώνουν ότι ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας οι ίδιοι ή οι γονείς τους, είναι μέλη πολύτεκνων οικογενειών με εξαιρετικά χαμηλά εισοδήματα κ.λπ.
Τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τυπικώς και νομοτύπως, φτάνουν και περισσεύουν για να υπερκεράσουν τα μόρια των τυπικών προσόντων (πτυχίων, μεταπτυχιακών, πιστοποιητικών ξένων γλωσσών και άλλων «μη συγκινητικών» εγγράφων) των συνυποψηφίων τους, οι οποίοι και απορρίπτονται μετά πολλών επαίνων!
Τώρα, το αν και κατά πόσον ισχύουν όλα όσα οι πρώτοι υποψήφιοι έχουν δηλώσει – μόνοι ή κατόπιν παραινέσεων τρίτων ( ; ) – μόνον αυτοί το ξέρουν. Α και αυτοί οι περίφημοι «τρίτοι» βεβαίως βεβαίως…
Όλα τα παραπάνω παραβιάζουν ανοιχτές θύρες. Περιγράφουν μία κατάσταση που όλοι οι κανονικοί άνθρωποι αυτή της χώρας έχουν ζήσει και εξακολουθούν να ζουν.
Όλοι όσοι ΔΕΝ συναλλάσσονται με το κράτος για να λάβουν επιδοτήσεις για πρόβατα και βοσκοτόπια που δεν έχουν.
Όλοι όσοι ΔΕΝ δηλώνουν ανάπηροι και ανήμποροι για να μπουν στο δημόσιο από την πίσω πόρτα.
Όλοι όσοι ΔΕΝ δηλώνουν Ι4 στο στρατό επειδή τραυματίστηκαν όταν έπαιζαν μπάλα στην αυλή του σχολείου τους στη Δ΄ δημοτικού για να γλυτώσουν την ένοπλη θητεία.
Όλοι όσοι σκοτώνονται στο διάβασμα και τη δουλειά για να προχωρήσουν στη ζωή τους και δεν καταδέχονται να γλείψουν πολιτευτές και ανθυποπαραγοντίσκους για μια θέση στον ήλιο.
Δυστυχώς, γι’ αυτούς τους τελευταίους, ΔΕΝ είμαστε όλοι ίδιοι.
Απλώς, πολλοί εξ ημών πιστέψαμε ότι η κατρακύλα αυτής της χώρας θα είχε τέλος 200 χρόνια μετά την ελληνική επανάσταση που αποτίναξε τον τουρκικό ζυγό και ύστερα από όσα τραυματικά έχει ζήσει η Ελλάδα από το 2010.
Δυστυχώς, όμως, φαίνεται ότι αυτή η μέρα θ’ αργήσει πολύ. Άλλωστε, η νοοτροπία του ρουσφετιού και τα ήθη των ραγιάδων καλά κρατούν ακόμη και κόβουν πολλά εισιτήρια…
