Στο βιβλίο της Σου Ρόου, «Hidden Portraits: The Untold Stories of Six Women Who Loved Picasso», αποκαλύπτονται οι σύντροφοι-σταθμοί στην ερωτική ζωή του σπουδαίου καλλιτέχνη.
Στο νέο βιβλίο της Βρετανίδας συγγραφέως Σου Ρόου με τίτλο «Hidden Portraits: The Untold Stories of Six Women Who Loved Picasso» αποκαλύπτονται οι ιστορίες των έξι γυναικών οι οποίες υπήρξαν σταθμοί στην ερωτική ζωή του Πάμπλο Πικάσο. Πρόκειται για τις Φερνάντ Ολιβιέ, Όλγκα Χοχλόβα, Μαρί Τερέζ Βαλτέρ, Ντόρα Μααρ, Φρανσουάζ Ζιλό και Ζακλίν Ροκ. Η συγγραφέας αποπειράται να ρίξει φως στην περιπετειώδη ζωή του ζωγράφου μέσα από την ματιά των γυναικών που τον σημάδεψαν.
Κάθε μία από εκείνες είχε τους δικούς της λόγους για να συνάψει σχέση με τον γοητευτικό Ισπανό καλλιτέχνη, ο οποίος -όπως αποδεικνύεται-, ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στον γυναικείο πληθυσμό, αν για εκείνον, τίποτα δεν μπορούσε να αντικαταστήσει την τέχνη του. Το στοιχείο που αναδεικνύεται όσον αφορά τις συντρόφους του Πικάσο μέσα από το βιβλίο της Ρόου, είναι ότι όλες επιθυμούσαν να εκπληρώσουν δικές τους φιλοδοξίες μέσα από την ζωή του συντρόφου τους.
«Όλες τους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είτε ήθελαν είτε περίμεναν μια αρκετά ανορθόδοξη ή δημιουργική ζωή», γράφει η Ρόου. «Η κάθε μία για τους δικούς της λόγους», προσθέτει.
Οι ανείπωτες ιστορίες βγαίνουν στο φως
Η Φερνάντ Ολιβιέ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού που περιγράφει η συγγραφέας. Την άνοιξη του 1904, έγραψε στο ημερολόγιό της: «Υπάρχει ένας Ισπανός ζωγράφος που μόλις ήρθε να μείνει στο κτίριό μας και φαίνεται ότι του αρέσω πολύ». Ο Πικάσο χρειάστηκε περισσότερο από ένα χρόνο για να την πείσει να μετακομίσει μαζί του, αλλά αργότερα η ίδια παραδέχεται ότι το να τον ερωτευτεί ήταν το μόνο πράγμα που την έκανε να νιώσει πραγματικά ευτυχισμένη.
Το ζευγάρι περνούσε τον χρόνο του βγαίνοντας σχεδόν κάθε βράδυ στα μπαρ με φίλους για αρκετά χρόνια, ενώ συχνά προτιμούσαν για τις διακοπές τους το μικρό ισπανικό χωριό Gósol κοντά στην Ανδόρα.
Από την άλλη, η πρώτη σύζυγος του Πικάσο, η Όλγκα Χοχλόβα, ήταν μία από τις τρεις πολύ επιτυχημένες καλλιτέχνιδες με τις οποίες ο ζωγράφος θα συνδεόταν. Γνωρίστηκαν το 1917, ενώ εκείνη χόρευε στα Μπαλέτα Μπολσόι την περίοδο που περιόδευαν στη Ρώμη και ο Πικάσο σχεδίαζε τα κοστούμια και τα σκηνικά. Ο έρωτας τους δεν άργησε να επισφραγιστεί με έναν αρραβώνα, ενώ σύντομα η Όλγκα, εκτός από τα συζυγικά της καθήκοντα ως κυρία Πικάσο, ανέλαβε και αυτά της μούσας.
Η Όλγκα είχε αφήσει την ιδιαίτερη πατρίδα της μετά τη Ρωσική Επανάσταση του 1917, γεγονός που προκάλεσε τη διακοπή κάθε επικοινωνίας με την οικογένεια της. Σε συνδυασμό με έναν τραυματισμό στο πόδι το 1918, ο οποίος έβαλε τέλος στην καριέρα, -όπως ήταν φυσικό-, η σχέση της με τον Πικάσο λειτούργησε σαν σανίδα σωτηρίας.
Όταν ο Πικάσο ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα την 17χρονη κατάξανθη, γοητευτική στην αθωότητα της, Μαρί – Τερέζ Βαλτέρ, την οποία είδε μέσα από ένα παράθυρο του πολυκαταστήματος Γκαλερί Λαφαγιέτ στο Παρίσι το 1927, ήταν ήδη 45 χρονών και εγκλωβισμένος στον δυστυχισμένο γάμο του με την Όλγκα.
Η τυχαία συνάντηση και η σχέση που ακολούθησε, αναγέννησαν τον Πικάσο, έχει πει ο εγγονός του ζωγράφου, Ολιβιέ Βιντμάγιερ Πικάσο.
Το 1935, λίγους μήνες μετά την γέννηση της κόρης τους, Μάγια -στην οποία ο ζωγράφος είχε μεγάλη αδυναμία- ο Πικάσο ερωτεύεται τη φωτογράφο και ζωγράφο Ντόρα Μάαρ. Οι δύο γυναίκες συναντώνται τυχαία στο στούντιο του. Ήταν η εποχή που ζωγράφιζε τη «Γκερνίκα». Το τέλος έρχεται οριστικά έναν χρόνο αργότερα.
Η Ντόρα συναντά τον Πάμπλο Πικάσο το 1935 στα γυρίσματα της ταινίας του Ζαν Ρενουάρ «Το έγκλημα του κυρίου Λανζ» (ενώ τραβούσε φωτογραφίες), γοητεύεται από τον ήδη καθιερωμένο ζωγράφο, αλλά τυπικά η γνωριμία έρχεται λίγες ημέρες αργότερα μέσω του κοινού τους φίλου, ποιητή Πολ Ελιάρ.
Η Ντόρα Μάαρ θα φωτογραφίσει τα στάδια δημιουργίας του διάσημου έργου του «Γκερνίκα» (1937) και θα ποζάρει για τον εραστή της. Ένας από τους πιο γνωστούς πίνακες του (με τη Μάαρ) είναι «Η Γυναίκα που κλαίει», ενώ μαζί θα πειραματιστούν με τη φωτογραφία.
Η σχέση θα τερματιστεί τυπικά το 1943, αλλά θα συνεχιστεί επεισοδιακά τα τρία επόμενα χρόνια και ενώ η Ντόρα είναι σε απόλυτη κατάρρευση. Μάλιστα, κάποια στιγμή την αναλαμβάνει ο διάσημος Γάλλος ψυχαναλυτής Ζακ Λακάν.
Η νεαρή Φρανσουάζ Ζιλό γνώρισε τον Πικάσο σε ένα παρισινό καφέ το 1943, στο απόγειο της ναζιστικής κατοχής. Εκείνη ήταν 21 και εκείνος 61 ετών. Η σχέση τους κράτησε δέκα χρόνια. Ανεξάρτητη φύση, η Ζιλό έκανε αυτό που καμία από τις πολλές γυναίκες του Πικάσο δεν τόλμησε: έφυγε μακριά του παίρνοντας τα δύο παιδιά τους, τον Κλοντ και την Παλόμα. Ο Πικάσο κατέστρεψε τα υπάρχοντά της, μεταξύ αυτών και τις επιστολές του Ματίς προς αυτήν, ζήτησε από την γκαλερί Louise Leiris να σταματήσει να την εκπροσωπεί και επέμεινε να μην καλείται πλέον να εκθέσει στο διάσημο Salon de Mai.
Η Ζακλίν Ροκ, εν τω μεταξύ, στήριξε τον Πικάσο στα γηρατειά και στο αποκορύφωμα της φήμης του. Την τελευταία δεκαετία της ζωής του, ήταν κάτι παραπάνω από προστατευτική, καθώς απομάκρυνε από κοντά του όχι μόνο τους δημοσιογράφους, αλλά ακόμη και συγγενείς και φίλους του, καθώς ο καλλιτέχνης είχε επικεντρώσει όλη την ενέργεια του στην τέχνη του.
Ο Πικάσο που δεν ξέχασε ποτέ
Εκτός από την εκπλήρωση των φιλοδοξιών τους, αυτές οι έξι γυναίκες αποτέλεσαν σημαντική πηγή έμπνευσης για τον Πικάσο, με αποτέλεσμα να ανακαλύψει νέες δημιουργικές κατευθύνσεις, επηρεάζοντας έτσι την πορεία της σύγχρονης τέχνης. Παρ′ όλα αυτά, είναι αδύνατο να μην λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι ο καλλιτέχνης μόλις χώριζε από μία σύντροφό του, είχε ήδη έτοιμη την αντικαταστάτρια της.
Ενώ δεν μπορούσε να υποσχεθεί στις γυναίκες του δια βίου πίστη, η Ρόου τονίζει στο βιβλίο της, ότι έτεινε να αναλαμβάνει ένα καθήκον φροντίδας απέναντι στις πρώην συντρόφους του. Αυτό συχνά γινόταν με τη μορφή οικονομικής υποστήριξης, ιδιαίτερα σημαντική για τις γυναίκες του 20ου αιώνα. Στη σύζυγό του Όλγκα, είχε χαρίσε το υπέροχο Château de Boisgeloup όπου ζούσαν μαζί. Είναι σαφές ότι ο Πικάσο δεν έπαψε ποτέ να νοιάζεται για τις γυναίκες που κάποτε είχε αγαπήσει.
«Κάθε μία από τις σχέσεις του Πικάσο είχε τεράστιο αντίκτυπο στη συναισθηματική του ζωή αλλά και την τέχνη του», δήλωσε η Ρόου. Αυτή η οικειότητα ώθησε τον καλλιτέχνη να περάσει μεγάλο μέρος της καριέρας του «βρίσκοντας νέους τρόπους απεικόνισης της γυναικείας μορφής τόσο του εσωτερικού της κόσμου όσο και του εξωτερικού».
Related…
Το βιβλίο «Hidden Portraits: The Untold Stories of Six Women Who Loved Picasso» της Σου Ρόου κυκλοφόρησε τον Μάρτιο στο Ηνωμένο Βασίλειο από τον εκδοτικό οίκο Faber, ενώ η η κυκλοφορία του στις Ηνωμένες Πολιτείες αναμένεται τον ερχόμενο Νοέμβριο.
Με πληροφορίες από artnet
