Το σχήμα αυτό αντιστοιχεί σε ένα σύγχρονο ανατομικό χαρακτηριστικό γνωστό ως «τρίγωνο του Bonwill», το οποίο εξηγεί τον αποδοτικό τρόπο λειτουργίας των ανθρώπινων γνάθων.
Ένας οδοντίατρος από το Λονδίνο αποκάλυψε μια κρυμμένη λεπτομέρεια στο διάσημο σχέδιο του Λεονάρντο ντα Βίντσι, τον «Άνθρωπο του Βιτρούβιου», φέρνοντας στο φως έναν ιδιαίτερο αριθμό που συνδέει το εμβληματικό έργο με το ανθρώπινο σώμα και τη φύση.
Η ανακάλυψη, που παρουσιάζεται στο περιοδικό Journal of Mathematics and the Arts, αποκαλύπτει πώς ο Ιταλός πολυμαθής τοποθέτησε με ακρίβεια τη μορφή του «ανθρώπου» μέσα σε έναν κύκλο και ένα τετράγωνο.
Σύμφωνα με τον Rory Mac Sweeney, οδοντίατρο και συγγραφέα της μελέτης, ένα ισόπλευρο τρίγωνο «κρυμμένο μπροστά στα μάτια μας» μέσα στις σημειώσεις του Λεονάρντο, ενδέχεται να αποκαλύπτει τη μέθοδο κατασκευής που χρησιμοποίησε – μια μέθοδο που καθόρισε τις αναλογίες του σχεδίου.
«Το τρίγωνο μπορεί να εντοπιστεί ανάμεσα στα πόδια του ανθρώπου και δεν πρόκειται για ένα τυχαίο σχήμα», εξηγεί ο δρ Sweeney.
Το σχήμα αυτό αντιστοιχεί σε ένα σύγχρονο ανατομικό χαρακτηριστικό γνωστό ως «τρίγωνο του Bonwill», το οποίο εξηγεί τον αποδοτικό τρόπο λειτουργίας των ανθρώπινων γνάθων.
Όπως αναφέρει ο Independent, το νοητό αυτό τρίγωνο σχηματίζεται από τα σημεία όπου η κάτω γνάθος ενώνεται με το κρανίο και το κέντρο των μπροστινών δοντιών της κάτω γνάθου.
Το μήκος κάθε πλευράς του τριγώνου του Bonwill είναι περίπου 10 εκατοστά ή 4 ίντσες στους περισσότερους ανθρώπους και χρησιμοποιείται ευρέως στην οδοντιατρική για την κατανόηση της λειτουργίας των γνάθων και τον σχεδιασμό προσθετικών λύσεων.
Η ύπαρξη ενός τέτοιου τριγώνου στο έργο του Λεονάρντο υποδηλώνει ότι ο καλλιτέχνης είχε πιθανώς κατανοήσει τη γεωμετρία του ανθρώπινου σώματος πολύ πριν από τη σύγχρονη επιστήμη, υποστηρίζει ο Sweeney.
Η ένταξη ενός ισόπλευρου τριγώνου στο σχέδιο του «Ανθρώπου του Βιτρούβιου» δημιουργεί έναν λόγο 1,64 ανάμεσα στο τετράγωνο και τον κύκλο – τιμή που προσεγγίζει έναν γνωστό «ιδανικό αριθμό-σχέδιο», το 1,633, ο οποίος εμφανίζεται συχνά στη φύση, σε δομές μεγάλης απόδοσης όπως οι κρύσταλλοι ή ο τρόπος στοίβαξης σφαιρών.
«Η μελέτη δείχνει πως η συστηματική κατασκευή του Λεονάρντο αποδίδει έναν λόγο από 1,64 έως 1,65, εναρμονισμένο τόσο με τις πραγματικές μετρήσεις του έργου όσο και με τον λεγόμενο τετραεδρικό λόγο των βέλτιστων χωρικών διατάξεων», σημειώνει η δημοσίευση.
«Αναζητούσαμε μια περίπλοκη εξήγηση, όμως το κλειδί κρυβόταν στα ίδια τα λόγια του Λεονάρντο. Από την αρχή μας δείχνει αυτό το τρίγωνο», τονίζει ο δρ Sweeney.
Η ανακάλυψη αυτή υποδηλώνει ότι ο «Άνθρωπος του Βιτρούβιου» δεν είναι απλώς ένα αριστούργημα τέχνης, αλλά και ένα επιστημονικό έργο που προηγήθηκε της εποχής του κατά αιώνες.
«Αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο», καταλήγει ο δρ Sweeney, «είναι πως ένα μόνο σχέδιο φαίνεται να ενσωματώνει έναν καθολικό κανόνα σχεδιασμού – τον ίδιο που η φύση εφαρμόζει στα πιο αποτελεσματικά της δημιουργήματα».
«Ο Λεονάρντο είτε γνώριζε είτε ένιωθε ότι τα ανθρώπινα σώματα έχουν κατασκευαστεί με την ίδια μαθηματική αρμονία που διέπει και το σύμπαν».