Ανάλαφρα, διασκεδαστικά, τρυφερά, μυστηριώδη και κάποια από αυτά, πραγματικά σπουδαία. Τι να διαβάσουμε τις ζεστές μέρες και νύχτες του Ιουλίου.
Σκανδιναβικό νουάρ από τη «βασίλισσα» του είδους Camilla Lackberg, μια ιστορία με φόντο τον κόσμο του gaming, «Το πρόβλημα του παραδείσου» –ένα σπιρτόζικο βιβλίο που αγάπησε το TikTok-, αλλά και «Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος κι ένας Βίκινγκ μπαίνουν σ’ ένα μπαρ» από τον archaeostoryteller – Θεόδωρο Παπακώστα.
Ακόμη, «Λευκό» με την υπογραφή της νομπελίστα Χαν Γκανγκ, το νέο βιβλίο του Καρύλ Φερέ που βασίζεται σε αληθινή ιστορία, «Τα Μάτια της Μόνα» που χαρακτηρίστηκε -δικαίως- μία ωδή στην ομορφιά και τη σοφία, «Άγριο Ζώο» από τον μετρ των ανατροπών, Ελβετό Ζοέλ Ντικέρ, «Οι Άθλιοι» του Ουγκό σε νέα μετάφραση και το κύκνειο άσμα της Αν Μπροντέ.
Η HuffPost προτείνει δέκα βιβλία για τις καλοκαιρινές διακοπές.
«Τα μάτια της Μόνα» του Τομά Σλεσσέρ (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Ανδρέας Παππάς)

Μόλις πενήντα δύο εβδοµάδες έχει στη διάθεσή της η δεκάχρονη Μόνα για να ανακαλύψει την οµορφιά του κόσµου. Αυτό είναι το διάστηµα που της αποµένει, προτού χάσει, ίσως οριστικά, την όρασή της.
Ο παππούς της, άνθρωπος µε βαθιά µόρφωση και ευαισθησία, την πηγαίνει κάθε Τετάρτη απόγευµα, µετά το σχολείο, να «γνωρίσει » ένα σπουδαίο έργο τέχνης, στο Μουσείο του Λούβρου, στο Μουσείο Ορσέ, καθώς και στο Κέντρο Ποµπιντού, το Μποµπούρ.
Θαυµασµός, συγκίνηση, αλλά και κάθε είδους ερωτήµατα συνοδεύουν αυτή τη µύηση της Μόνα στην τέχνη. Μέσα από τη µατιά καλλιτεχνών όπως ο Μποτιτσέλλι, ο Βερµέερ (λεπτομέρεια από το έργο του οποίου Κορίτσι με μαργαριταρένιο σκουλαρίκι, κοσμεί το εξώφυλλο), ο Γκόγια, ο Κουρµπέ, ο Πικάσσο, αλλά και η Καµίγ Κλοντέλ, η Φρίντα Κάλο και η Μαρίνα Αµπράµοβιτς, η Μόνα ανακαλύπτει τη δύναµη της τέχνης να εκφράζει και συχνά να προκαλεί έννοιες και συναισθήµατα, το ταλέντο, την εξέγερση, την αµφιβολία (όλα τα έργα που γνωρίζει η μικρή ηρωίδα της ιστορίας περιλαμβάνονται στο βιβλίο).
Ο Τοµά Σλεσσέρ (γενν. 1977) διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στην École Polytechnique στο Παρίσι και είναι διευθυντής του Ιδρύµατος Hartung-Bergman στην Αντίµπ. Έχει γράψει µελέτες και δοκίµια για τη σύγχρονη τέχνη, όπως επίσης και τα σενάρια για τρία ντοκιµαντέρ µε θέµα καλλιτέχνες του εικοστού αιώνα. Το 2003 εκδόθηκε το πρώτο του µυθιστόρηµα µε τίτλο La Vierge maculée για το οποίο απέσπασε το βραβείο πρωτοεµφανιζόµενου συγγραφέα στο Salon du livre της πόλης του Ντραβέιλ.
«Τα µάτια της Μόνα», το δεύτερο µυθιστόρηµά του -για το οποίο η γαλλική εφημερίδα Le Parisien χαρακτήρισε «Μια ωδή στην οµορφιά και στη σοφία» (ο συγγραφέας το έχει αφιερώσει «σε όλους τους παππούδες και σε όλες τις γιαγιάδες του κόσμου»)-, πρωτοκυκλοφόρησε στα γαλλικά το 2024 και έχει µεταφραστεί σε τριάντα οκτώ γλώσσες, συµπεριλαµβανοµένης -διόλου τυχαία, λόγω θέματος- της γλώσσας Braille.
Το 2025 βραβεύτηκε ως συγγραφέας της χρονιάς από το σηµαντικό βιβλιοφιλικό έντυπο Livres Hebdo και την εφηµερίδα Le Figaro. Το 2022 η Γαλλική Δηµοκρατία τού απένειµε το παράσηµο του Ιππότη του Τάγµατος των Γραµµάτων και των Τεχνών.
«Σε ζωντανή μετάδοση» της Camilla Lackberg (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Γρηγόρης Κονδύλης)

Μια γυναίκα πεθαίνει σε ένα τραγικό τροχαίο δυστύχημα, έχοντας ασυνήθιστα υψηλό επίπεδο αλκοόλ στο αίμα της ενώ η ίδια δεν έπινε ποτέ. Εντωμεταξύ, μια νέα τηλεοπτική σειρά ξεκινά γυρίσματα στη Φιελμπάκα και καθώς οι κάμερες παρακολουθούν κάθε κίνηση των πρωταγωνιστών, τα πνεύματα αρχίζουν να ανάβουν: ένας διαγωνιζόμενος δολοφονείται. Είναι δυνατόν να υπάρχει ένας δολοφόνος ανάμεσά τους;
Αυτοί οι ύποπτοι και ανεξήγητοι θάνατοι στη Φιελμπάκα δημιουργούν ένα πολύ κακό προαίσθημα στον Πάτρικ Χέντστρεμ, ο οποίος αδυνατεί να κατανοήσει τις περίεργες συνθήκες της πρώτης υπόθεσης. αλλά μήπως εκεί κρύβεται το κλειδί για τις υπόλοιπες δολοφονίες; Κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας, ο Πάτρικ αντιμετωπίζει την πιο δύσκολη υπόθεση που έχει αναλάβει ποτέ.
Η συγγραφέας της Παγωμένης Πριγκίπισσας (2003) και των Οικογενειακών Μυστικών (2005) -η Σουηδή βασίλισσα του Nordic noir, όπως την αποκαλούν- επιστρέφει με την τέταρτη περιπέτεια του επιθεωρητή Πάτρικ και της αγαπημένης του Ερίκα.
«Το πρόβλημα του παραδείσου» των Κριστίνα Λόρεν (εκδόσεις Κλειδάριθμος, μετάφραση Κέλλυ Δημοπούλου)

Η Άννα Γκριν νόµιζε ότι παντρεύτηκε τον Λίαµ «Γουέστ» Γουέστον για να εξασφαλίσει φτηνή στέγαση όσο σπούδαζε. Επίσης νόµιζε ότι είχε υπογράψει τα χαρτιά του διαζυγίου µετά την αποφοίτησή της.
Τρία χρόνια αργότερα, η Άννα είναι µια ζωγράφος που µε το ζόρι τα βγάζει πέρα, ενώ ο Γουέστ είναι καθηγητής στο πανεπιστήµιο του Στάνφορντ. Μπορεί να είναι ένας από τους τέσσερις κληρονόµους µιας γιγάντιας επιχειρηµατικής αυτοκρατορίας, όµως δεν τον ενδιαφέρει να δουλέψει στην αδίστακτη εταιρεία που η οικογένειά του έχτισε από το µηδέν. Θέλει, ωστόσο, την κληρονοµιά των εκατό εκατοµµυρίων δολαρίων. Υπάρχει όµως ένα εµπόδιο.
Εξαιτίας ενός παµπάλαιου όρου στη διαθήκη του παππού του, ο Λίαµ δεν θα πάρει δεκάρα αν δεν παραµείνει παντρεµένος για πέντε χρόνια. Και ενώ έχει σχεδόν φτάσει στον στόχο του, η οικογένειά του τον πιέζει να γνωρίσει τη µυστηριώδη σύζυγο. Τότε αναγκάζεται να στραφεί στο µόνο άτοµο που τρέµει να συστήσει στους ζάµπλουτους γονείς του: την όχι και τόσο πρώην γυναίκα του.
Ωστόσο, όταν έρχεται η ώρα της συνάντησης, ο Λίαµ δεν φοβάται πια αν η δυναµική, αθυρόστοµη, γεµάτη µπογιές Άννα θα παίξει τον ρόλο της, αλλά αν ο τοξικός κόσµος των πλουσίων θα διαφθείρει την αγνή ψυχή της απίστευτα προσγειωµένης και πιστής γυναίκας του. Ο Λίαµ θα πρέπει να αναρωτηθεί αν αξίζει το τίµηµα να χάσει την αληθινή αγάπη που γεννήθηκε από ένα ψέµα.
Το «Αστείο, έντονο και απίστευτα σέξι» (Kirkus Reviews) νέο βιβλίο του συγγραφικού διδύμου Κριστίνα και Λόρεν, που συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 2009 κατά τη συγγραφή fanfiction (λογοτεχνικών διαδικτυακών έργων που βασίζονται σε ήδη υπαρκτούς χαρακτήρες) και ξεκίνησαν τη δημοφιλή συνεργασία τους με το A Little Crazy, είναι μια ιστορία του τύπου, όταν το Pretty Woman συνάντησε το Succession.
«Λευκό» της Χαν Γκανγκ (εκδόσεις Καστανιώτη, μετάφραση Δέσποινα Κανελλοπούλου)

Κατά την παραμονή της σε μια ευρωπαϊκή πόλη σημαδεμένη από τη βία του B′ Παγκόσμιου πολέμου, σε μια πόλη με δριμείς χειμώνες, η συγγραφέας αναμετριέται με μια άλλη τραγωδία, που καθόρισε την πορεία της οικογένειάς της: τον θάνατο της μεγάλης της αδερφής, η οποία εγκατέλειψε τον κόσμο μόλις δύο ώρες μετά τη γέννησή της.
Σε μια αφήγηση αυτοβιογραφική και θραυσματική, που αναδύεται μέσα από λευκές εικόνες –τα σπάργανα που έγιναν σάβανο, το μητρικό γάλα που το μωρό δεν πρόλαβε να πιει, μια χούφτα λέξεις στο χαρτί–, η βραβευμένη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2024, Νοτιοκορεάτισσα συγγραφέας ζωντανεύει τη μνήμη μιας αδερφής την οποία δεν πρόλαβε ποτέ να γνωρίσει, μετουσιώνοντας έτσι, απέριττα και ποιητικά, ένα θέμα βαθιά προσωπικό σε υψηλή λογοτεχνία.
«Όταν γράφω, χρησιμοποιώ το σώμα μου. Χρησιμοποιώ όλα τα αισθητηριακά ερεθίσματα της όρασης, της ακοής, της όσφρησης, της γεύσης, νιώθω την τρυφερότητα και τη θερμότητα, το κρύο και τον πόνο, αφουγκράζομαι τους χτύπους της καρδιάς μου, παρατηρώ την ανάγκη του οργανισμού μου για τροφή και νερό, τον τρόπο που περπατάω ή τρέχω, την αίσθηση του αέρα, της βροχής ή των νιφάδων του χιονιού πάνω στο δέρμα μου, την αίσθηση ενός χεριού μες στο δικό μου. Καθετί που ζωηρά προσλαμβάνω ως θνητό ον που το αίμα κυλάει στις φλέβες του, προσπαθώ να το ενσταλάζω στις φράσεις μου». Χαν Γκανγκ
Το Λευκό (2016) είναι το τρίτο βιβλίο της που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.
«Μαγκαλί» του Καρύλ Φερέ (εκδόσεις Άγρα, Αργυρώ Μακάρωφ)

Τον Φεβρουάριο του 2021, η Μαγκαλί Μπλαντέν εξαφανίζεται. Μετά από έναν μήνα, το πτώμα της ανακαλύπτεται στο δάσος του Μπουαζερβιλύ (νομός Ιλ-ε-Βιλαίν, Βρετάνη), κοντά στο σπίτι της. Η Μαγκαλί, μητέρα τεσσάρων παιδιών, δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της.
Αυτή η είδηση με αναστάτωσε, σαν κάποιο μυστήριο να είχε εισβάλει στην καθημερινότητά μου. Ποτέ δεν μ’ ενδιέφεραν ιδιαίτερα τα αστυνομικά δελτία, ακόμη δε λιγότερο οι κατά συρροή δολοφόνοι –αντιπροσωπεύουν το 0,0000001% του πληθυσμού–, όμως η γειτνίαση με το χωριό της παιδικής μου ηλικίας και όλα όσα έζησα εκεί με γύρισαν πίσω τρεις ζωές, τότε που πίστευα ακόμη στην αδελφοσύνη των ανθρώπων.
Πράγματι, σύντομα μάθαμε ότι δεν επρόκειτο για απλή εξαφάνιση, αλλά ότι η Μαγκαλί Μπλαντέν είχε δολοφονηθεί από τον σύζυγό της. Μια γυναικοκτονία, μία ακόμη… Μια προμελετημένη δολοφονία, που, δυστυχώς, δεν ήταν ένα κοινό αστυνομικό συμβάν, αλλά μάλλον το σύμβολο μιας εποχής όπου τίθενται νέα ερωτήματα: ιστορικά, «επαναστατικά-εξελικτικά», διαπροσωπικά. Γιατί δολοφονήθηκε η Μαγκαλί; Επειδή γεννήθηκε γυναίκα; Επειδή η εκδίκηση είναι μια ποταπή ανθρώπινη πράξη στην οποία δίνουμε υπερβολική αξία; Άραγε η συγγένειά μου με το βρετόνικο χωριό αρκούσε ώστε να με κάνει να ασχοληθώ με την υπόθεση, με το θέμα;
Πάλι η αδικία, αυτός ο κοινός τόπος που ανέκαθεν με απωθεί. Η Μαγκαλί δεν έπρεπε να καταλήξει ένα απλό όνομα στη λίστα των γυναικοκτονιών· κάπου υπήρχε μια αλήθεια την οποία έπρεπε να βρω. Να πάρω την απόφαση να βουτήξω τα χέρια στα απόνερα, έστω κι αν έφερνα στην επιφάνεια εμετικά δηλητήρια – την ιδέα της εκδίκησης, την εν θερμώ και εν ψυχρώ βία, τον ανδρισμό, την ιδέα της εξουσίας πάνω στον άλλον…
Ο πολυταξιδεμένος Καρύλ Φερέ ασχολείται με αυτή τη γυναικοκτονία -που απασχόλησε τα γαλλικά ΜΜΕ– και με τις πολλαπλές διακλαδώσεις της για να καταλάβει και να μην ξεχάσει, γιατί «η Μαγκαλί δεν είναι ανώνυμη, η Μαγκαλί είναι όλες οι γυναίκες».
«Άγριο Ζώο» του Ζοέλ Ντικέρ (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Γιάννης Στρίγκος)

Ένα τέλειο ζευγάρι, η Σοφί και ο Αρπάντ Μπράουν, ζει ειδυλλιακά σε µια πολυτελή έπαυλη από γυαλί, σ’ ένα από τα πλουσιότερα προάστια της πόλης, µέσα στα δάση. Εκείνη είναι δικηγόρος κι εκείνος εργάζεται για µεγάλη ιδιωτική τράπεζα. Πολύ σύντοµα, όµως, κι ενώ τα τεσσαρακοστά γενέθλια της Σοφί πλησιάζουν, τα πράγµατα θ’ αρχίσουν ν’ αλλάζουν. Η Καρίν και ο Γκρεγκ είναι γείτονες και φίλοι του ζεύγους Μπράουν. Η Καρίν δουλεύει σε µπουτίκ ρούχων και ο Γκρεγκ είναι αστυνοµικός µε πολύ καλή φήµη. Η Σοφί όµως του γίνεται έµµονη ιδέα κι αρχίζει να την παρακολουθεί ακόµη και στις πιο ιδιωτικές της στιγµές. Ταυτόχρονα, ένας µυστηριώδης τύπος περιτριγυρίζει το σπίτι των Μπράουν. Κάποιος που ετοιµάζεται να προσφέρει στη Σοφί ένα δώρο για τα γενέθλιά της που θα τη συγκλονίσει. Κάποιος που γνωρίζει από παλιά τους Μπράουν και τα µυστικά τους. Πώς όλα αυτά τα πρόσωπα συνδέονται µε µια ληστεία που θα γίνει σ’ ένα από τα µεγαλύτερα κοσµηµατοπωλεία της Γενεύης;
Στις 2 Ιουλίου 2022, µια ένοπλη ληστεία στη Γενεύη προκάλεσε πάταγο και µονοπώλησε την επικαιρότητα. Το βιβλίο αυτό αφηγείται την ιστορία της.
Ο Ζοέλ Ντικέρ (γενν. 1985) έγινε γνωστός µε την Αλήθεια για την υπόθεση Χάρρυ Κέµπερτ (Εκδόσεις Πατάκη, 2014). Το βιβλίο αυτό, το δεύτερο µυθιστόρηµά του, πρωτοκυκλοφόρησε στη Γαλλία τον Σεπτέµβριο του 2012, απέσπασε, µεταξύ άλλων, το Βραβείο Μυθιστορήµατος της Γαλλικής Ακαδηµίας και µεταφράστηκε σε περισσότερες από 35 γλώσσες. Ακολούθησαν τα µυθιστορήµατα Το βιβλίο των Μπάλτιµορ (2015· Εκδόσεις Πατάκη, 2016), Η εξαφάνιση της Στέφανι Μέιλερ (2018· Εκδόσεις Πατάκη, 2020), Το αίνιγµα του δωµατίου 622 (2020· Εκδόσεις Πατάκη, 2022) και Η υπόθεση Αλάσκα Σάντερς (2022· Εκδόσεις Πατάκη, 2024).
«Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος κι ένας Βίκινγκ μπαίνουν σ’ ένα μπαρ» του Θεόδωρου Παπακώστα, Key Books

Ποιος Φαραώ ακύρωσε τους αρχαίους θεούς και όλο το ιερατείο, φτιάχνοντας έναν δικό του θεό; Γιατί οι Αιγύπτιοι εργάτες έκαναν μαζικές απεργίες εναντίον του Φαραώ; Πώς ο Όσιρις έγινε αρχαίος θεός της ανάστασης; Πώς η θεά Ίσιδα κέρδισε μια δίκη ενώ της είχε απαγορευτεί η είσοδος στο δικαστήριο; Ποια Bαβυλώνια πριγκίπισσα είναι η πρώτη επώνυμη λογοτέχνης στον κόσμο; Γιατί το Έπος του Γκιλγκαμές είναι το πρώτο βιβλίο αυτογνωσίας στην ιστορία; Πώς γίνεται να υπήρχε Bluetooth στην Σκανδιναβία των Βίκινγκς; Πώς έφτασαν οι Βίκινγκς στην Αμερική και τι απέγιναν όσοι έφτασαν; Γιατί ντύθηκε νύφη ο Θορ και πώς έχασε το μάτι του ο Όντιν;
Αίγυπτος, Μεσοποταμία, Βίκινγκς. Τρεις πολιτισμοί, τρεις μυθολογίες. Όλη η αρχαιολογία και η μυθολογία τριών σημαντικών πολιτισμών με τις μεγάλες και μικρές ιστορίες τους.
Ο archaeostoryteller, Θεόδωρος Παπακώστας – το πρώτο βιβλίο του οποίου «Χωράει όλη η αρχαιότητα στο ασανσέρ;» κυκλοφόρησε το 2021, έγινε bestseller, βραβεύτηκε και μεταφράστηκε σε 15 γλώσσες– σημειώνει ότι το βιβλίο διαβάζεται εντελώς αυτόνομα, αν και αποτελεί «άμεση συνέχεια» του προηγούμενου βιβλίου του, «Αρχαιολογία Αγάπη μου… έλα πάρε με από δω».
Όπως αναφέρει στον πρόλογο ο καθηγητής Αρχαιολογίας της Ανατολίας και της Εγγύς Ανατολής στο ΕΚΠΑ, Κωνσταντίνος Κοπανιάς, «Θα διαπιστώσετε πως οι άνθρωποι που έζησαν σε αυτές τις μακρινές εποχές και τους τόπους είχαν παρόμοιες επιθυμίες και αγωνίες με μας σήμερα. Θα τους δείτε να ονειρεύονται, να διασκεδάζουν, να ερωτεύονται, να πλάθουν μύθους για να ανακαλύψουν τον σκοπό και το νόημα της ζωής, αλλά κυρίως για να καταπραΰνουν την αγωνία του θανάτου». Ενώ ο αρχαιολόγος Κώστας Νικολέντζος, διευθυντής Συλλογών και Εκθέσεων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, επισημαίνει με νόημα στον δικό του πρόλογο ότι όλα τα βιβλία τα Παπακώστα «στηρίχτηκαν στην ενδελεχή μελέτη του αρχαίου κόσμου και στη στέρεη γνώση της αρχαιολογικής επιστήμης, που σπούδασε σε καλά Πανεπιστήμια της αλλοδαπής και της ημεδαπής […] Δεν έγραψε κάτι λάθος, δεν διαστρέβλωσε ή παραποίησε την επιστημονική αλήθεια, δεν παραπλάνησε τους αναγνώστες του».
«Το αύριο και το αύριο και το αύριο» της Γκάμπριελ Ζέβιν (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Αλέξης Καλοφωλιάς)

Ένα μεσημέρι του Δεκέμβρη, στο Κέμπριτζ της Μασσαχουσέττης, ο Σαμ, φοιτητής στο Χάρβαρντ, συναντά στην αποβάθρα του μετρό την παλιά του φίλη Σέιντι, που σπουδάζει στο MIT. Έχουν να μιλήσουν πάνω από δέκα χρόνια, αλλά ποτέ δεν ξέχασαν την αρχή της φιλίας τους, στην Καλιφόρνια, στο παιδιατρικό νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο Σαμ μετά από τροχαίο και όπου η Σέιντι επισκεπτόταν την καρκινοπαθή αδελφή της. Το κοινό τους πάθος για τα videogames τούς είχε φέρει κοντά, οι δρόμοι τους όμως χώρισαν εξαιτίας μιας εφηβικής παρεξήγησης.
Η απρόσμενη αυτή συνάντηση ξυπνά μέσα τους έντονη νοσταλγία και σηματοδοτεί την αρχή μιας θρυλικής συνεργασίας στον συναρπαστικό χώρο του gaming. Προτού αποφοιτήσουν από το πανεπιστήμιο, ο Σαμ και η Σέιντι σχεδιάζουν το Ichigo, το οποίο γίνεται τεράστια εμπορική επιτυχία και κάνει αίσθηση στην κοινότητα των gamers. Ο πλούτος και η φήμη δε θα τους προστατεύσουν ούτε από τις παγίδες της υπέρμετρης φιλοδοξίας, της ζήλιας και του μεταξύ τους ανταγωνισμού ούτε από τις προδοσίες και τις προσωπικές τραγωδίες που τους επιφυλάσσει η ζωή.
«Ένα έντεχνα ισορροπημένο και σαγηνευτικό μυθιστόρημα χωρίς ίχνος μελοδραματισμού. Ο μυθιστορηματικός κόσμος της Ζέβιν είναι παιγνιώδης και πολυεπίπεδος, όπως οι εικονικοί κόσμοι που δημιουργούν οι ήρωές της». The Guardian
Η Γκάμπριελ Ζέβιν (γενν. 1977), λάτρης του gaming και η ίδια, σπούδασε αγγλική γλώσσα και λογοτεχνία στο Χάρβαρντ. Το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο Margarettown εκδόθηκε το 2005. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα The Hole We’re In (2010), The Storied Life of A.J. Fikry (2014) και Young Jane Young (2017). Το Αύριο και το αύριο και το αύριο, το πέμπτο της μυθιστόρημα για ενηλίκους, πρωτοκυκλοφόρησε το 2022 και την ίδια χρονιά απέσπασε το βραβείο αναγνωστών της ηλεκτρονικής βιβλιοφιλικής πλατφόρμας Goodreads. Οι New York Times και το περιοδικό Kirkus το συμπεριέλαβαν στη λίστα με τα 100 καλύτερα μυθιστορήματα του 21ου αιώνα, ενώ επιλέχθηκε ως το καλύτερο βιβλίο του 2022 από σημαντικά έντυπα, όπως η εφημερίδα The Washington Post και τα περιοδικά Time και Atlantic.
«Οι Άθλιοι» του Βικτόρ Ουγκό (εκδόσεις Gutenberg, μετάφραση – εισαγωγή Ωρίων Αρκομάνης)

Ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας στην πλήρη του εκδοχή και σε νέα μετάφραση. Στη δίτομη έκδοση περιλαμβάνονται για πρώτη φορά επτά κεφάλαια που ο Ουγκό δεν είχε συμπεριλάβει στην αρχική έκδοση των Αθλίων και πρωτοεκδόθηκαν στη Γαλλία το 2018 με τον τίτλο «Τα λουλούδια».
Πρόκειται για κείμενα με καθαρά στοχαστικό χαρακτήρα, όπου εκτός από τη βίαιη κριτική στο καθεστώς της αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα Γ΄, ο Ουγκό διερευνά θέματα ηθικής τάξεως, κοινωνικής υποκρισίας, καθώς και σχέσης του ανθρώπου με τη φύση και τον Θεό.

Η ιστορία είναι γνωστή: Οι περιπέτειες του Γιάννη Αγιάννη, που οδηγήθηκε στη φυλακή επειδή έκλεψε λίγο ψωμί, της φτωχής Φαντίνα και της κόρη της, του αδέκαστου Ιαβέρη και εκατοντάδες άλλων προσώπων, μέσα από τα οποία, ο Βικτόρ Ουγκό συνθέτει μια συγκλονιστική καταγγελία της κοινωνικής αδικίας, αλλά και έναν ύμνο στη δύναμη της αγάπης και της ανθρωπιάς.
«Το απόλυτο μυθιστόρημα», όπως το χαρακτηρίζει ο νομπελίστας Μάριο Βάργας Λιόσα, «μιλά για τα σημαντικότερα ζητήματα όλων των εποχών: δικαιοσύνη, ανθρώπινη κατάσταση, καλό και κακό, πεπρωμένο και ελευθερία».
Από το 1862 που εκδόθηκε για πρώτη φορά, έχει αγαπηθεί από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο, έχει διασκευαστεί πολλές φορές για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης και πηγή έμπνευσης για πολλούς από τους σπουδαιότερους συγγραφείς.
Ο Ντοστογιέφσκι είχε δηλώσει ότι ο Γιάννης Αγιάννης τον έκανε να εμπνευστεί τον χαρακτήρα του Ρασκόλνικοφ στο Έγκλημα και τιμωρία. Ο Καμύ είχε πει πως ο Αγιάννης δεν είναι απλώς μυθιστορηματικός χαρακτήρας, αλλά σύμβολο ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ο Λαμαρτίνος έγραψε ότι ο Ουγκό « ενσταλάζει το πάθος για το αδύνατο». Ένα μεγαλειώδες έργο με θέμα την ανθρώπινη συνείδηση και τις μάχες που καλείται να δώσει, χαρακτηρίζει το μυθιστόρημα ο Χάινριχ Μαν.
«Η Ένοικος του Γουάιλντφελ Χολ» της Αν Μπροντέ (εκδόσεις Loggia, μετάφραση Σοφία Αυγερινού)

«Ήμουν κάποτε τρελά ερωτευμένη, με έναν έρωτα ανόητο, ήμουν ξετρελαμένη, προσκολλημένη σ’ εκείνον παρά την αναξιότητά του, μα πάει τώρα – συντρίφθηκε αυτός ο έρωτας ολοκληρωτικά και μαράθηκε . και το οφείλει αποκλειστικά στον εαυτό του και στα πάθη του.
[…] Τι σκηνή ήταν αυτή! Μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα ήμουν καταδικασμένη να ανέχομαι τέτοιες προσβολές κάτω από τη στέγη του σπιτιού μου, […] και μάλιστα από εκείνους που απέδιδαν στον εαυτό τους τον χαρακτηρισμό «κύριος»; Και μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα ήμουν ικανή να αποκρούσω τις προσβολές τους με τόση σταθερότητα και θάρρος; Τέτοια αντοχή μάς τη διδάσκει μόνο η σκληρή εμπειρία και η απόγνωση».
Κύκνειο άσμα της πρόωρα χαμένης Αν Μπροντέ, το έργο της οποίας επισκιάστηκε από την επιτυχία των αδελφών της, Σάρλοτ και Έμιλι, είναι ένα πρωτο-φεμινιστικό έργο για τις έμφυλες σχέσεις στη βικτωριανή Αγγλία. Οξυδερκές ψυχολογικό μυθιστόρημα, παρουσιάζει ένα ολοκληρωμένο πορτρέτο της «αντισυμβατικής» ηρωίδας και μιας πλειάδας χαρακτήρων (όπως του ναρκισσιστή συζύγου), που υπερβαίνουν την εποχή και τις κοινωνικές συνθήκες. Η ρομαντικών καταβολών συγγραφέας συνειδητά φιλοτεχνεί αυτά τα πορτρέτα με νατουραλιστική ακρίβεια και με μέσα που αργότερα θα αξιοποιούσε ο μοντερνισμός.
Η Αν Μπροντέ (Αnne Brontë), η νεότερη από τις αδελφές Μπροντέ, γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1820 στο Θόρντον του Γιόρκσιρ. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στο πρεσβυτέριο του πατέρα τους, στο Χάγουορθ της ίδιας κομητείας, εκτός από την περίοδο 1839-1845, κατά την οποία εργάστηκε ως γκουβερνάντα. Το 1846 δημοσίευσε τον τόμο Ποιήματα μαζί με τις αδελφές της, Σάρλοτ και Έμιλι.
Το 1847 εξέδωσε το πρώτο της μυθιστόρημα, Άγκνες Γκρέι, βασισμένο στις εμπειρίες της ως κατ’ οίκον δασκάλας παιδιών πλούσιων οικογενειών, και το 1848 το μυθιστόρημα Η ένοικος του Γουάιλντφελ Χολ – χρησιμοποιώντας και στα δύο βιβλία το ανδρικό ψευδώνυμο Άκτον Μπελ.
Η Ένοικος γνώρισε άμεση και μεγάλη επιτυχία –τόσο που η δεύτερη έκδοσή της κυκλοφόρησε ελάχιστους μήνες μετά την πρώτη–, αλλά και σκανδάλισε την κριτική με την καινοτόμο θεματική της. Η συγγραφέας πέθανε από φυματίωση σε ηλικία μόλις είκοσι εννέα ετών, στις 28 Μαΐου 1849.