Ο αγαπημένος ηθοποιός στην κάμερα της HuffPost με αφορμή την παράσταση «Ο Υπηρέτης δύο Αφεντάδων». Η σχέση με το κοινό, το γέλιο, η ευτυχία, η επιστροφή στην τηλεόραση.
«Ευτυχία είναι να μην πάψεις ποτέ να ονειρεύεσαι γιατί αυτό σου δίνει τη δύναμη να συνεχίζεις και να μην σκέφτεσαι τον χρόνο που περνάει, αλλά να ταξιδεύεις και να συνταξιδεύεις με τους ανθρώπους που αγαπάς και εκτιμάς και να μην σε νοιάζει το πού θα φτάσεις -γιατί δεν εξαρτάται από σένα».
Επιστρέφει μετά από δεκατέσσερα χρόνια -και πάλι σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα– στην απολαυστική κωμωδία «Ο Υπηρέτης δύο Αφεντάδων» του Κάρλο Γκολντόνι, ένα «έργο αγαπημένο», όπως το χαρακτηρίζει, ομολογώντας ότι ίσως ένας από τους λόγους της επιστροφής (σε μία παράσταση που αξιοποιεί τον ρυθμό και τη σωματικότητα της commedia dell’arte), είναι η αναμέτρηση με τον εαυτό του.
AdvertisementAdvertisementΛίγο προτού αναχωρήσει από την Αθήνα για τη μεγάλη καλοκαιρινή περιοδεία σε όλη την Ελλάδα -και μετά από μία εξαιρετική πρεμιέρα- ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος μιλά στη HuffPost.
Ο αγαπημένος ηθοποιός αναφέρεται στην αξία του γέλιου ειδικά σήμερα που, όπως λέει, δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει η άλλη μέρα, δηλώνει «ευγνώμων» για το κοινό που τον πιστεύει και τον εμπιστεύεται, απαντά στην ερώτηση ποιοί είναι οι δικοί του αγαπημένοι κωμικοί ηθοποιοί και μιλά για την επιστροφή μετά από χρόνια στην τηλεόραση, σημειώνοντας ωστόσο πως «δεν σημαίνει ότι θα έχει συνέχεια».
«Νομίζαμε ότι θα ήμασταν και ίδιοι μέσα μας, αλλά έχουμε αλλάξει αυτά τα 14 χρόνια»
«Η ιστορία του Υπηρέτη δύο Αφεντάδων είναι του Τρουφαλντίνο, ο οποίος είναι ένας φτωχός βιοπαλαιστής, υπηρέτης συνήθως κάποιου άρχοντα. Τυχαίνει λοιπόν, στη Βενετία όπου βρίσκεται να υπηρετεί έναν αφέντη που μόλις έχει έρθει, όμως στην πορεία νιώθει παρατημένος γιατί ο αφέντης χάθηκε, βρίσκει έναν άλλο αφέντη και ξαφνικά έρχεται και ο προηγούμενος κι αρχίζει ένα μπέρδεμα, παράλληλα με την ιστορία των αρχόντων που τον έχουν στη δούλεψη τους, όπου μέσα από πολύ ωραίες κωμικές στιγμές τα ανακατεύει όλα τόσο πολύ ώστε στο τέλος γίνεται το συνταρακτικό να λυθεί και η ιστορία των αρχόντων -που έχει έρωτα, περιπέτεια-, αλλά και ο ίδιος να ερωτευθεί και να ζήσει όπως θα ήθελε με τη γυναίκα της ζωής του την οποία ανακαλύπτει μέσα από την ιστορία μας.
Σ’ αυτή την παράσταση συναντάμε όλους τους γνωστούς χαρακτήρες της commedia dell’arte -τον Τρουφαλντίνο, τον γνωστό Αρλεκίνο, τον Πανταλόνε, τον Μπριγκέλα- σε πιο σύγχρονη μορφή, έτσι κι αλλιώς και ο Γκολντόνι είχε εκμοντερνίσει τα έργα που έγραφε σε σχέση με την commedia. Είναι ένα έργο αγαπημένο, γι ’αυτό και το ξανακάνουμε μετά από τόσα χρόνια. Έχουν περάσει 14 χρόνια από την παράσταση που είχαμε κάνει, όπως και τώρα, πάλι με τον Γιάννη Κακλέα στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης».
«… Νομίζαμε ότι θα ήμασταν και ίδιοι μέσα μας, αλλά έχουμε αλλάξει αυτά τα 14 χρόνια. Προσωπικά νιώθω ότι δεν έχω καμία σχέση με τον Τρουφαλντίνο του τότε. Οπότε αισθάνομαι ότι τελικά, δεν επαναλαμβάνουμε, αλλά δημιουργούμε από την αρχή μία καινούργια παράσταση. Κι αυτό μας μαγεύει.
… Ναι, ξεκινάμε όμως με το θέμα της φυσικής κατάστασης και ίσως να ήταν ένας από τους λόγους -να αναμετρηθώ με τον εαυτό μου. Με τα μπορώ μου και σίγουρα με τα θέλω μου. Το θέλω μου υπερτερούσε και πίστευα και πιστεύω ότι κάνω τα αδύνατα δυνατά, όχι να είμαι ο ίδιος σωματικά, αλλά να μην καταλάβει ο άλλος ότι μπορεί να πονάω την ώρα που κάνω ό,τι κάνω ως Τρουφαλντίνο. Τελικά, κάθε πόνος, εννοώ σωματικός, μυϊκός, εξαφανίζεται όταν είμαι πάνω στη σκηνή. Δεν με νοιάζει που θα έρθει μετά, όταν τελειώσει η παράσταση, γιατί ταξιδεύω πολύ όμορφα μ’ αυτό τον ρόλο στον χώρο και στον χρόνο. Είναι σαν να ταξίδεψα στο παρελθόν για να φέρω μία παράσταση στο παρόν η οποία ανήκει στο μέλλον. Γιατί είναι μία παράσταση που από τότε λέγαμε ότι είναι πολύ μπροστά από την εποχή της και νομίζω ότι και τώρα που την αγγίζουμε, πάλι νιώθουμε ότι είναι πολύ μπροστά από την εποχή της».
«Ευγνώμων στον κόσμο που με εμπιστεύεται όλα αυτά τα χρόνια – Νομίζω δεν τον έχω προδώσει μέχρι τώρα ποτέ»
Κάνατε μία εξαιρετική πρεμιέρα στο Κατράκειο. «Είναι από τις στιγμές που δεν θα ξεχαστούν. Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσει ένας καλλιτέχνης, ένας ηθοποιός, αυτή την ενέργεια, την αγάπη που λαμβάνει από μία τεράστια ανθρώπινη βεντάλια -γιατί ήταν πάνω από 2.000 θεατές. Είναι μοναδικό το συναίσθημα. Υπάρχει μια ψυχική σύνδεση όταν βρισκόμαστε με το κοινό. Είναι κάτι που δεν μπορώ να εξηγήσω, αλλά μπορώ να το γευτώ και να το κρατάω μέσα μου σαν το μεγαλύτερο βραβείο που μπορεί να έχει ένας ηθοποιός. Παίρνω πολύ αγάπη και είμαι πολύ ευτυχισμένος και ευγνώμων σε όλο τον κόσμο που με εμπιστεύεται όλα αυτά τα χρόνια και με πιστεύει. Γιατί νομίζω ότι δεν τον έχω προδώσει μέχρι τώρα ποτέ».
«Ειδικά στην εποχή μας το να κάνεις τον κόσμο να γελάει είναι νομίζω κατόρθωμα, δεν είναι ταλέντο»
«Ειδικά στην εποχή μας το να κάνεις τον κόσμο να γελάει είναι νομίζω κατόρθωμα, δεν είναι ταλέντο. Ζούμε σε μια εποχή όπου όλα γύρω μας πιέζουν και προσπαθούμε να μην επικρατήσει ο φόβος για το παρόν και για το μέλλον. Εμείς, κι εγώ προσωπικά, νιώθω ότι είναι πιο επιβεβλημένο να προσπαθήσω, με ό,τι δυνάμεις έχω, να κάνω τον κόσμο όταν βρίσκομαι πάνω στη σκηνή, να ξεχαστεί για δύο ώρες. Αν το καταφέρω, νιώθω ότι έχω κάνει ένα καλό. Είναι πολύ δύσκολο με όλα αυτά που περνάει προσωπικά ο καθένας και γενικά όλοι μας, με όλα όσα συμβαίνουν στον πλανήτη, και που δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει την άλλη μέρα. Ο κόσμος μας τιμά ερχόμενος στο θέατρο και φυσικά, θα του το ανταποδώσουμε με τον καλύτερο τρόπο. Να φύγει ευτυχισμένος για αυτό που έζησε δύο ώρες».
«Εγώ δεν κάνω τίποτα, ο χαρακτήρας που υποδύομαι τα κάνει – Ο κόσμος θα γελάσει μόνο όταν ξεχάσει ότι βλέπει τον Χαραλαμπόπουλο»
Έχεις νιώσει ποτέ πάνω στη σκηνή να προσπαθείς να προκαλέσεις το γέλιο του κοινού; «Είναι περίεργη ερώτηση, γιατί κανονικά ένας κωμικός ηθοποιός θα σου πει, εννοείται, αυτό κάνω -προσπαθώ να προκαλέσω το γέλιο του κοινού. Όμως, εγώ δεν κάνω τίποτα, ο χαρακτήρας που υποδύομαι και που ταξιδεύω μέσα απ’ αυτόν, τα κάνει. Ο χαρακτήρας μου υποφέρει, περνάει των παθών του τον τάραχο. Μ’ αυτά γελάει ο κόσμος. Ό,τι τερτίπι μπορεί να χρησιμοποιήσω, αν είναι ψεύτικο και δεν ανήκει στον χαρακτήρα που υποδύομαι, ο κόσμος δεν θα γελάσει. Ο κόσμος θα γελάσει μόνο όταν ξεχάσει ότι βλέπει τον Χαραλαμπόπουλο και πει, α, αυτός είναι ο Τρουφαλντίνο. Άμα παρακολουθεί τον Τρουφαλντίνο θα γελάσει. Άμα παρακολουθεί μόνο τον Χαραλαμπόπουλο, τότε έχει χαθεί το παιχνίδι. Οπότε προσπαθώ να μην είμαι ο Χαραλαμπόπουλος που προσπαθεί να τους κάνει να γελάσουν. Αλλιώς, έχασα το παιχνίδι.
«Ντίνος Ηλιόπουλος, Βασίλης Λογοθετίδης -φυσικά- Αυλωνίτης, ο Θανάσης Βέγγος που τον εκτίμησα μεγαλώνοντας»
Οι αγαπημένοι σου κωμικοί ηθοποιοί; «Ντίνος Ηλιόπουλος, Βασίλης Λογοθετίδης φυσικά, Αυλωνίτης, όλοι, -ο Θανάσης Βέγγος που τον εκτίμησα μεγαλώνοντας. Για έναν περίεργο λόγο όταν ήμουν παιδί, με στενοχωρούσε όταν τον έβλεπα. Γιατί υπέφερε. Άλλοι γελούσαν με τα παθήματα του, αλλά εγώ δεν ήθελα να τον βλέπω, γιατί ένιωθα ότι περνάει μεγάλο ζόρι. Στην πορεία συνειδητοποίησα πόσο μεγάλος ηθοποιός ήταν. Γιατί είχε και τα δύο συστατικά: Είχε το ταλέντο του κωμικού ηθοποιού ισοδύναμο με του δραματικού ηθοποιού.
Μιλώντας για τον Βέγγο, έναν ηθοποιό που αγαπήθηκε πολύ, έχεις νιώσει ποτέ ότι η αγάπη του κόσμου, η δημοφιλία, έχει γίνει βάρος και κούραση; «Όταν είσαι άγνωστος και κάνεις αυτή τη δουλειά, ο στόχος είναι να τα καταφέρεις, να γίνεις δημοφιλής, που σημαίνει ότι αναγνωρίζεται η δουλειά σου. Στην αρχή σου αρέσει πολύ γιατί λες, τα κατάφερα με έναν τρόπο, από τη στιγμή που με αναγνωρίζουν και μου λένε μπράβο. Μετά καταλαβαίνεις ότι όταν περπατάς στον δρόμο και σε αναγνωρίζουν, δεν έχεις προσωπικές στιγμές. Δεν μπορείς να πεις, τώρα αφήστε με, είμαι θλιμμένος. Είναι κάποια πράγματα που μπορεί στην αρχή να τα περάσεις. Αλλά νομίζω ότι αυτό θα κάνει έναν κύκλο -τουλάχιστον σε εμένα έτσι λειτούργησε. Έκανε ένα πολύ γρήγορο κύκλο και έφτασε ακριβώς εκεί από όπου ξεκίνησε. Ήξερα ότι ήθελα να κάνω αυτή τη δουλειά, ότι η επιτυχία φέρνει αυτόματα και μία δημοφιλία, οπότε ουσιαστικά πρέπει να ζήσω με αυτό και να το χαρώ κιόλας. Είναι πολλά χρόνια πλέον που με αναγνωρίζει ο κόσμος στον δρόμο, μου χαμογελάει, μου λέει μπράβο -να γυρίσω την πλάτη μου σε κάτι τόσο ωραίο;».
Επιστροφή μετά από 14 χρόνια και στην τηλεόραση – «Συμπαντικό»
Δεν είναι όμως μόνο η επιστροφή μετά από 14 χρόνια στην κωμωδία του Γκολντόνι, είναι και η επιστροφή -επίσης μετά από 14 χρόνια- στην τηλεόραση με την νέα σειρά της COSMOTE TV «Ριφιφί» διά χειρός Σωτήρη Τσαφούλια που θα προβληθεί τους επόμενους μήνες. «Κοίτα να δεις, συμπαντικό», σχολιάζει ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος. «Είμαι πολύ χαρούμενος που συμμετέχω στο Ριφιφί. Πρώτον, διότι πάντοτε ήθελα να γνωρίσω τον Σωτήρη Τσαφούλια. Ήταν μία συνεργασία μοναδική. Είναι ένας άνθρωπος που έχει όραμα, θαυμασμό και σεβασμό για αυτό που κάνει και για τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεται, όπως και μία αξιοπρέπεια αξιοθαύμαστη. Τον σέβομαι, τον εκτιμώ, τον θαυμάζω, όπως και όλους τους συνεργάτες με τους οποίους βρεθήκαμε -με κάποιους ηθοποιούς είχαμε ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν, και στο θέατρο. Ήταν σαν ένα πολύ όμορφο reunion. Χαίρομαι που έκανα πάλι αυτή τη μικρή βουτιά στην τηλεόραση -το οποίο δεν σημαίνει ότι θα έχει συνέχεια, έτσι κι αλλιώς πάντα θα είμαστε λίγο επιλεκτικοί. Όταν έρχονται τέτοια ωραία πράγματα με τόσο ωραίους συνεργάτες, δεν μπορείς να πει όχι».
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Χορογραφίες: Στεφανία Σωτηροπούλου
Πρωτότυπη Μουσική: Βάιος Πράπας
Βοηθός σκηνοθέτη: Άρης Κακλέας
Βοηθός ενδυματολόγου: Ιωάννα Καλαβρού
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Παίζουν οι ηθοποιοί: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Φαίη Ξυλά, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Γιώργος Ψυχογιός, Άρης Κακλέας, Φραγκίσκη Μουστάκη, Μένη Κωνσταντινίδου, Πάνος Παπαϊωάννου, Βαγγέλης Δαούσης, Στεφανία Σωτηροπούλου, Γαβριέλα Αντωνοπούλου, Δημήτρης Σταυριανόπουλος, Νίκος Μυλωνόπουλος
Μουσικός επί σκηνής: Βάιος Πράπας
Info
Οι σταθμοί της περιοδείας
Τρίτη 8 Ιουλίου | Κηποθέατρο «Γιάννης Ρίτσος», Πρέβεζα
Τετάρτη 9 & Πέμπτη 10 Ιουλίου | Θερινό Δημοτικό Θέατρο Δήμου Πατρέων, Πάτρα
Δευτέρα 14 έως Τετάρτη 16 Ιουλίου | Τεχνόπολις, Ηράκλειο Κρήτης
Πέμπτη 17 & Παρασκευή 18 Ιουλίου | Θέατρο Ανατολικής Τάφρου, Χανιά
Σάββατο 2 Αυγούστου | Αρχαίο Θέατρο Οινιαδών, Μεσολόγγι
Δευτέρα 4 Αυγούστου | Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο, Λαύριο
Τετάρτη 6 Αυγούστου | Σαϊνοπούλειο Θέατρο, Σπάρτη
Πέμπτη 7 Αυγούστου | Θέατρο Αρχαίας Ήλιδας
Παρασκευή 8 Αυγούστου | Ανοιχτό Θέατρο Καλαμάτας
Σάββατο 9 Αυγούστου | Θέατρο «Γ. Παππάς», Αίγιο
Κυριακή 10 Αυγούστου | Θέατρο Ορέστης Μακρής, Χαλκίδα
Κυριακή 17 Αυγούστου | Αρχαίο Θέατρο Δίου, Πιερία
Δευτέρα 18 Αυγούστου | Ανοιχτό Θέατρο Νέων Μουδανιών, Χαλκιδική
Τρίτη 19 Αυγούστου | Αμφιθέατρο Σίβηρης, Κασσάνδρα
Τετάρτη 20 Αυγούστου | Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, Καβάλα
Πέμπτη 21 Αυγούστου | Θέατρο Αλτιναλμάζη, Αλεξανδρούπολη
Τρίτη 26 Αυγούστου | Θέατρο Καστρομηνά «Μίκης Θεοδωράκης», Χίος
Πέμπτη 28 Αυγούστου | Θέατρο Κάστρου, Μυτιλήνη
Σάββατο 30 Αυγούστου | Θέατρο Μοσχοποδίου, Θήβα
Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου | Υπαίθριο Θέατρο ΕΗΜ – Φρόντζου, Ιωάννινα
Δευτέρα 8 & Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου | Θέατρο Δάσους, Θεσσαλονίκη
Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου | Κηποθέατρο Αλκαζάρ, Λάρισα
Related…
Προπώληση εισιτηρίων:
https://www.more.com/gr-el/
