Αναντίλεκτα, η ισραηλινή επίθεση στο Ιράν, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα Σύγχρονου Στρατηγικού Αιφνιδιασμού, απόρροια των υβριδικών δογμάτων υψηλού αντικτύπου (high impact hybridity).
Ο Στρατηγικός Στόχος του Ισραήλ είναι διττός: Καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και Αλλαγή Καθεστώτος στη Τεχεράνη.
Σε αυτό το πλαίσιο, επελέγη μια διατομεακή – διαχωρική επιθετική ενέργεια (cross domain attack) εμπνευσμένη από μια συνεκτική/ολιστική στρατιωτική στρατηγική άμεσης υφής (direct strategic approach) η οποία ενσωμάτωσε τρεις εφηρμοσμένες στρατηγικές/δόγματα της υψηλής στρατηγικής του Ισραήλ έναντι παλαιών και νυν αντιπάλων του.
Α) Το δόγμα Dahiya ή αλλιώς δόγμα Eisenkot (προτεινόμενο απ τον Ισραηλινό πρώην Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου, το οποίο αναφέρεται σε δόγμα Δυσανάλογης Ισχύος- Αντιποίνων (disproportionate force /retaliation)που χαρακτηρίζει τις ισραηλινές ανταποδοτικές στρατιωτικές ενέργειες και στοχεύει κρατικές κρίσιμες υποδομές παράλληλα με υψηλής συμβολικής και στρατιωτικής αξίας στόχους του αντιπάλου.
Σ αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι εκπληκτικής ακριβείας επιχειρήσεις Αποκεφαλισμού της Στρατιωτικής-Πολιτικής -Τεχνοκρατικής Ηγεσίας όπως και συνολικά της Αλυσίδας Διοίκησης του Αντιπάλου ήτοι Αποκεφαλισμός Κέντρων Διοίκησης και Ελέγχου Παντός Τομέως (C2 All Domain Decapitation Strategy).
Β) Το περίφημο δόγμα Begin, το οποίο αφορά την Στρατηγική Αποτροπή (Strategic Deterrence) ανάδειξης μιας έτερης εχθρικής /ανταγωνιστικής Δύναμης σε πυρηνική.Η Στρατηγική Αποτροπή επιτυγχάνεται μέσω προληπτικών επιθετικών ενεργειών πλήρους φάσματος (full spectrum deterrence).
Το Ισραήλ εφήρμοσε το δόγμα Begin τόσο στον Λίβανο όσο και στη Συρία και στο Ιράκ αλλά πρωτίστως επί πολλά έτη εναντίον του Ιράν υπό το πλαίσιο της περίφημης Εκστρατείας μεταξύ Πολέμων (Campaign between Wars), γνωστής στα εβραϊκά ως m’aracha bein ha-milchamot με περιορισμένου βεληνεκούς προληπτικές εν κρυπτώ δράσεις εν μέσω λανθάνουσας εμπόλεμης κατάστασης με το Ιράν (Latent War κατά τον Edward Luttwak).
Γ) Το κλασσικό δόγμα του Ben Gurion, το οποίο αναφέρεται στα χαρακτηριστικά του Πολέμου του Ισραήλ με τους αντιπάλους του ,οι οποίοι επιθυμούν να το καταστρέψουν όπως στην περίπτωση του Ιράν υπό το ισλαμικό του καθεστώς διαμορφωθέν από το 1979.
Ως εκ τούτου, η σύγκρουση λαμβάνει υπαρξιακά χαρακτηριστικά και παραπέμπει στο ρωμαϊκό bellum internecinum ήτοι Πόλεμο για την Εξόντωση του Αντιπάλου.
Σε αυτό το πλαίσιο, προκρίνεται η επιθετική μεταφορά του Πολέμου στο έδαφος του αντιπάλου (War on Enemy Territory) και το Άμεσο Χτύπημα (direct hit) κατά των Κέντρων Βάρους του.
Θα πρέπει να επισημανθεί πως μια παραλλαγή του δόγματος του Ben Gurion αποτελεί η εκδοχή του Naftali Bennett περί χτυπήματος του Χταποδιού (Ιράν) στο Κεφάλι αντί των πλοκαμιών του(Αντιπρόσωποι όπως Χεζμπολλάχ Χούθι).
Δεν θα πρέπει να επικρατεί σύγχυση με την εφαρμοσμένη στρατηγική εξόντωσης πρώτα της Χαμάς και έπειτα της Χεζμπολλάχ καθώς μετά την 7η Οκτωβρίου αυτές οι δύο τρομοκρατικές υβριδικές οργανώσεις αποτέλεσαν Άμεση Απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ.
Εξαρχής ο στρατηγικός στόχος ήταν το Ιράν, όπως προκύπτει και από τις δηλώσεις του ίδιου του Ισραηλινού πρωθυπουργού και των μελών της Ισραηλινής κυβέρνησης.
Αποτιμώντας την Ισραηλινή Επίθεση αναφορικά με τον διττό στρατηγικό της στόχο, προκύπτουν τα εξής:
Το Ιράν έχει πληγεί σημαντικά επιχειρησιακά και στρατηγικά, καθώς απώλεσε τη στρατηγική πρωτοβουλία εξαρχής. Δέχθηκε συντριπτικά πλήγματα σε όλο το φάσμα των κρίσιμων υπέργειων στρατιωτικών του υποδομών ενώ το Ισραήλ απολαμβάνει μέσω της επίτευξης Στρατηγικού Αιφνιδιασμού στο στρατιωτικό επίπεδο Αδιαμφισβήτητη Αεροπορική Υπεροχή (Air Supremacy).
Το κυριότερο όμως ισραηλινό επίτευγμα είναι η Απόλυτη Παράλυση της ιρανικής Αλυσίδας Διοίκησης (Chain of Command) και η κάθετη εξολόθρευση της ανώτατης ιεραρχίας των ιρανικών ΕΔ και ιδίως των σημαντικότερων στελεχών των Φρουρών της Επανάστασης (Al Quds).
Σε ότι αφορά στο πυρηνικό πρόγραμμα έχουν καταστραφεί οι υπέργειες εγκαταστάσεις ενώ παράλληλα έχει εξοντωθεί πλειάδα Ιρανών πυρηνικών επιστημόνων καίτοι μείζον για τη συνέχιση του προγράμματος, εντούτοις η ζημία ταύτη ωχριά της εξάρθρωσης της συσσωρευμένης γνώσης (cumulative knowledge) της πυρηνικής τεχνογνωσίας σε αποθηκευμένες βάσεις δεδομένων (darabases backups) μέσω ισραηλινών επιχειρήσεων κυβερνοπολέμου.
Πρέπει να σημειωθεί πως το Ιράν ακόμη διαθέτει αναταποδοτικές δυνατότητες (reataliatory capabilities) χάριν της Αποκεντρωμένης Στρατηγικής του Πολέμου Ψηφιδωτού (Mosaic Warfare) που εφαρμόζει.
Ιδίως οι Κυψέλες (cells) που επεβίωσαν του πρώτου πλήγματος λόγω του τεράστιου δυναμικού στα σιλό βαλλιστικών πυραύλων. Υπογείως.(subterranean ballistic capabilities).
Όμως ενώ το αχανές περιβάλλον του Ιράν αποτελεί στρατηγικό του πλεονέκτημα εναντίον επερχόμενων παραδοσιακών συμβατικών στρατευμάτων που επιδιώκουν χερσαία εισβολή και κατοχή εδάφους, εντούτοις αυτό το πλεονέκτημα (αχανές περιβάλλον) μετατρέπεται σε θανάσιμη αδυναμία εναντίον ενός αντιπάλου με τεχνολογική υπεροχή και με υβριδικά ολιστικά δόγματα Ελέγχου της Πρωτοβουλίας και του Tempo των Επιχειρήσεων εξ Αποστάσεως (Remote Warfare) όπως το Ισραήλ.
Καθώς οι Ισραηλινοί δύνανται να ελέγχουν τις τοποθεσίες και τους διαδρόμους εκτόξευσης των βαλλιστικών, πυραύλων οι αποκεντρωμένες ιρανικές κυψέλες βρίσκονται υπό διαρκή επιτήρηση και εντοπισμό-καταστροφή , επιχειρούν δε υπό των φόβο της ισραηλινής αεροπορίας και των πυρήνων της Μοσσάντ που έχει διεισδύσει σε μεγάλο εύρος εντός του ιρανικού μηχανισμού ασφαλείας.
Η παράλυση στην αλυσίδα διοίκησης των Ιρανών επιφέρει δυσλειτουργία σε όλους τους αρμούς των Ενόπλων Δυνάμεων του Ιράν με μεγάλη επίπτωση στον συντονισμό των Ιρανικών βαλλιστικών επιθέσεων.
Ως εκ τούτου, το τέμπο των ιρανικών βαλλιστικών επιθέσεων διαρκώς μειώνεται παρά το γεγονός οτι προκρίνονται πιο προηγμένοι βαλλιστικοί.
Τουτέστιν επιλέγεται από το Ιράν αναγκαστικά η επιλογή πρόκλησης χτυπημάτων ψυχολογικού αντικτύπου (psychological impact hits) όπως αντίστοιχα έπραξαν οι Γερμανοί στα τέλη του Β Παγκοσμίου Πολέμου με τα V2, με μειωμένο στρατηγικό και μηδαμινό επιχειρησιακό αντίκτυπο.
Ως εκ τούτου είναι σαφές ότι οι Ιρανοί αποπειρώνται να κερδηθεί χρόνος για να υπάρξει δυνατότητα ανασύνταξης και αναδιάταξης των αεροδιαστημικών δυνάμεων τους.
Ανατρέχοντας στην Ιστορία αξίζει ιδιαίτερης μνείας το γεγονός ότι ο μόνος ο οποίος κατάφερε να μετατρέψει το εύρος της αχανούς Αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών σε πλεονέκτημα ήταν ο μεγαλύτερος στρατηλάτης όλων των εποχών ο Μέγας Αλέξανδρος. Αντελήφθη αμέσως ποιο ήταν το Κέντρο Βάρους της Περσικής Αυτοκρατορίας και χτύπησε το νευραλγικό σημείο της αλυσίδας διοίκησης των Περσών τις περίφημες σατραπείες για να παρασύρει τον Δαρείο σε αποφασιστική μάχη.
Ένα ασύλληπτο υβριδικό μείγμα έμμεσης και άμεσης προσέγγισης που όμοιό του δεν υπάρχει αντίστοιχο στη παγκόσμια ιστορία.
(Παραπλήσιο σε σύλληψη όχι ανάλογο είναι το υβριδικό πλάνο των πρωτεργατών της Ελληνικής Επανάστασης εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε πολλαπλά πεδία.-Δολοφονία Σουλτάνου κάψιμο Στόλου στη Κων/πολη και ξέσπασμα Επανάστασης σε μεγάλο γεωγραφικό εύρος.)
Φυσικά οι ιστορικές συγκρίσεις με το σημερινό Ιράν είναι αδόκιμες καθώς η Περσική Αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών ήταν μια πανίσχυρη αυτοκρατορία μια υπερδύναμη της εποχής.
Το σημερινό Ιράν είναι μια χώρα που βασίζει τη στρατηγική της επιβίωση στην αντιπαράθεση με το Ισραήλ από τη παραδοχή της τεχνολογικής αδυναμίας του έναντι του Τελ Αβίβ και τη κατά συνέπεια προσβλέπει σε δυνητική στρατηγική επίδραση επί του γνωσιακού υποβάθρου της ισραηλινής ηγεσίας και κοινής γνώμης μέσω της επιβολής ασύμμετρων αντιποίνων.
Που θα κριθεί η Αναμέτρηση μεταξύ Ισραήλ-Ιράν;
Συνεπώς η τελική επιτυχία της ισραηλινής στρατηγικής θα κριθεί τόσο από την ανθεκτικότητα του ιρανικού καθεστώτος αλλά και την αντίστοιχη του Ισραήλ.
Πρόκειται για δύο Αρχαία Έθνη με ιστορική εμπειρία αιώνων.
Δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί η παροιμιώδης αντοχή των Σιιτών Ιρανών στα πολλαπλά πλήγματα που έχουν δεχθεί απ το 1979 και μετά. Η σύγχρονη στρατηγική τους κουλτούρα σφυρηλατήθηκε στους ποταμούς αιμάτων στον Πόλεμο Ιράν -Ιράκ.
Ούτε να παραγνωριστεί η αποφασιστικότητα και η προσέγγιση του Ισραήλ κατά το πρότυπο του Έθνους υπό τα Όπλα (nation in arms) το οποίο έθεσε ο Ben Gurion.Ένα Έθνος που μετά το Ολοκαύτωμα πολέμησε νικηφόρα έναντι όλων των πολυπληθέστερων αντιπάλων του.
Τούτων λεχθέντων, η ισραηλινή στρατηγική επιβάλλει την ολοσχερή καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και αυτό σημαίνει καταστροφή και των υπόγειων εγκαταστάσεων ειδικά στο Fordow.
Εναλλακτικά ή παράλληλα την επιβολή διαρκούς πίεσης ώστε να μην αντέξει το ιρανικό ισλαμικό καθεστώς.
Το ισλαμικό καθεστώς είναι ξεκάθαρο ότι έχει τρωθεί σημαντικά. Ιδίως στο επίπεδο του ακρογωνιαίου λίθου της φήμης (prestige) παροχής ασφάλειας( reputation security providing) στον ιρανικό λαό.
Όμως ελλοχεύει ο κίνδυνος συσπείρωσης των Ιρανών γύρω από την ηγεσία (rally around the flag) παρά το γεγονός ότι το καθεστώς είναι ειδεχθές για πολλούς από τους Ιρανούς, εκείνοι αποτελούν ένα έθνος με αυξημένη εθνικο-θρησκευτική συνείδηση και αυτοκρατορική ταυτότητα, γεγονός που τους επιτρέπει να ανθίστανται φανατικά εναντίον μιας εξωτερικής απειλής.
Κατά συνέπεια μια καθολική ισραηλινή νίκη θα πρέπει να περιλαμβάνει μια εναλλακτική ηγεσία με σημαντικά ερείσματα στο ιρανικό έθνος.
Όπως χαρακτηριστικά έγραφε ο μέγας Karl Von Klausewitz στο magnus opus του Vom Kriege, ο Πόλεμος είναι η Αντιπαράθεση μεταξύ της Βουλήσεως των Αντιπάλων (Der Krieg ist ein Kampf der Willen).
Εν προκειμένω, η τελική έκβαση του Πολέμου Ισραήλ -Ιράν θα κριθεί και βάσει του περίφημου motto του Λόρδου Wellington στο Βατερλώ:
Hard Pounding this is Gentlemen.Lets see who will pound longest.(Κύριοι πρόκειται για σφοδρό κανονιοβολισμό εκατέρωθεν. Να δούμε ποιος θα δύναται να τον συντηρήσει επί μακρόν).
