Σχετικά με τη συνάντηση του Κύπριου Ευρωβουλευτή Φειδία Παναγιώτου με τον κατοχικό ηγέτη Ερσίν Τατάρ
Ο Φειδίας Παναγιώτου δεν είναι δημοσιογράφος. Δεν είναι καν «podcaster». Είναι ένας «YouTuber» που εξελέγη -κατά τύχη- ανεξάρτητος ευρωβουλευτής και δεν έχει την παραμικρή ηθική αναστολή για να μας αλλάξει τα φώτα. Δεν τον κόφτει ούτε η ειρήνη ούτε ο πόλεμος ούτε η ιστορία ούτε οι πραγματικότητες ούτε η δημοκρατία ούτε η πολιτική.
Έχει προσωπική ατζέντα, η οποία συμπλέει με το ρωσικό αφήγημα για την εισβολή στην Ουκρανία, με την τραμπική ανάγνωση των πραγμάτων και στην Κύπρο καταλήγει στο αφήγημα του «εκάμαμεν τζι εμείς πολλά». Έστω κι αν κάνει τον Κινέζο και διαλαλεί πως του έμαθαν τη μισή ιστορία.
Η συνάντησή του με τον κατοχικό ηγέτη -για τον ίδιο- είναι απλώς μια παράμετρος της διακωμώδησης της πολιτικής, στη βάση του «όλα επιτρέπονται». Δεν πήγε στα κατεχόμενα ούτε για να δυσκολέψει αυτό το τσογλάνι του Ερντογάν ούτε για να του δώσει έναν συμβολικό πάτσο -να κάτι που θα ανέβαζε τους ακολούθους του.
Πήγε, πιθανώς με παραίνεση άλλων, για να προκαλέσει συζήτηση γύρω από το όνομά του. Θα σκέφτηκε, κιόλας, πως κανείς δεν ενοχλείται όταν ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας χαριεντίζεται, τρώει και πίνει με τον εκάστοτε κατοχικό ηγέτη, χωρίς λόγο. Μα σκέφτεται, άραγε; Σκέφτονταν, άραγε, οι 71.330 ψηφοφόροι του;
Tatar praises Fidias after backlash over illegal regime interview
— SigmaLive English (@Sigmalive_EN) July 3, 2025
#CyprusProblem #Phidias #IllegalRegime #TRNC #Occupation #sigmalive_englishhttps://t.co/LVT8WNM6Kl
Υστερόγραφο: Δεν είναι ότι αναγνώρισε τον κατοχικό ηγέτη περισσότερο από άλλους πολιτικούς που αναγάγουν τους αντιπροσώπους της Άγκυρας σε ισότιμους συνομιλητές. Ούτε ότι προσπαθεί να μας πείσει ότι έχει ενδιαφέρον η συνομιλία τους. Είναι ενοχλητικό το γεγονός πόσο άνετα ένιωσε, ένας τύπος 25 χρονών, στο… αρχηγείο της κατοχής, στο ίδιο τραπέζι και στο ίδιο δωμάτιο με έναν τύπο που μέρα παρά μέρα απειλεί ή προσπαθεί να πείσει πως τα κατεχόμενα είναι έδαφος δικό του και θα το κάνει ό,τι θέλει. Πόζαρε και στο πλευρό του, σαν χαζοχαρούμενος έφηβος δίπλα σε κάποιον σταρ και δεν σηκώθηκε η τρίχα του που πατούσε σε τόσο ματωμένα χώματα. Θεωρεί, άλλωστε, ότι έχει το ηθικό πλεονέκτημα να κάνει ό,τι του καπνίσει δίχως κόστος, επειδή είναι δήθεν αυτοδημιούργητος και -εν πολλοίς- αυτόκλητος σε ένα πολιτικό κατεστημένο που βοηθά τους απολίτικους. Επικεφαλής μιας αλλήθωρης νεολαίας, μιας τσογλανοπαρέας που κάνει κριτική, αλλά όμοιος πολλών που θίχτηκαν από την πράξη του, μα ευχαρίστως θα συναντούσαν και τον Τατάρ (ή κάποιον άλλον διάβολο) για καφέ και συμπάθεια. Δεν μας χέζεις ρε Φειδία;
