Οι φρουροί σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης σε ένα από τα Νησιά της Μάγχης διασκέδαζαν τα Σαββατοκύριακα χρησιμοποιώντας κρατουμένους ως ζωντανούς στόχους, σύμφωνα με νέα στοιχεία για ναζιστικές θηριωδίες που διαπράχθηκαν εκεί κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τις Κυριακές, τα SS επέλεγαν τακτικά περίπου δώδεκα άνδρες φυλακισμένους στο Σίλτ, το στρατόπεδο που διαχειρίζονταν στο νησί Άλντερνεϊ, και τους μετέφεραν σε έναν κοντινό σιδηρόδρομο ελαφριάς γραμμής, όπου τους έδεναν πάνω σε ανατρεπόμενα βαγονέτα και διασκέδαζαν πυροβολώντας τους.

Κατά τη διάρκεια μίας ή δύο ωρών, στόχευαν σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος των κρατουμένων, τραυματίζοντάς τους επανειλημμένα μέχρι να πεθάνουν. Αυτή ήταν συνηθισμένη μορφή «ψυχαγωγίας» για τα SS, σύμφωνα με την έρευνα, αναφέρει ο Guardian.

Αυτές οι μαρτυρίες περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ Ghosts of Alderney, το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει και εξετάζει τα θύματα της ναζιστικής κατοχής του νησιού την περίοδο 1940–1945.

 

 

Μεταξύ των προσώπων που μίλησαν στον σκηνοθέτη του ντοκιμαντέρ, Πιρς Σεκούντα, είναι και οι δύο κόρες του Γεώργι Ζμποβόρσκι, ενός Ουκρανού που φυλακίστηκε στο Άλντερνεϊ το 1942 για 18 μήνες. Πολύ πριν τον θάνατό του το 2006, τους είχε περιγράψει τις φρικαλεότητες που είχε δει, καθώς τα SS ανάγκαζαν τους κρατούμενους να παρακολουθούν τις «ασκήσεις σκοποβολής».

Η Ίνγκριντ Ζμποβόρσκι θυμήθηκε όσα της είπε ο πατέρας της:
«Οι κρατούμενοι έπρεπε να στέκονται σε σχηματισμό. Οι φρουροί ενεργούσαν από βαρεμάρα. Διάλεγαν 12 ή 15 κρατούμενους. Τους έδεναν ανάποδα πάνω στα βαγονέτα των τρένων. Οι φρουροί άρχιζαν να πυροβολούν στην τύχη, για διασκέδαση. Μια σφαίρα στο κεφάλι ή στην καρδιά και πέθαινες αμέσως. Μια σφαίρα στο χέρι ή στο πόδι, και υπέφερες με τις ώρες.»

 

 

Ο Σεκούντα πέρασε πέντε χρόνια ερευνώντας τους εργάτες-σκλάβους που στάλθηκαν στο Άλντερνεϊ, όπου υπέστησαν εκτελέσεις, ξυλοδαρμούς και πείνα.

Όπως ανέφερε: «Ο Ζμποβόρσκι παρακολούθησε προσωπικά αυτές τις ασκήσεις σκοποβολής κάθε Κυριακή όσο βρισκόταν στο στρατόπεδο Σίλτ. Ίσως γι’ αυτό η Γερμανία έστειλε αντιπροσωπεία από το Βερολίνο στο νησί, για να διαπιστώσει γιατί ο δείκτης θνησιμότητας ήταν τόσο υψηλός. Ο επικεφαλής των SS στο Άλντερνεϊ, Ότο Χόγκελοου, ενθάρρυνε τα SS στο νησί να σκοτώνουν κρατουμένους, προσφέροντας 10 ημέρες άδεια, επιπλέον φαγητό και τσιγάρα για κάθε πέντε κρατούμενους που σκότωναν.»

Η Γκίλι Καρ, καθηγήτρια αρχαιολογίας συγκρούσεων και κληρονομιάς του Ολοκαυτώματος στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, δήλωσε στον Guardian:
«Υπάρχουν δυστυχώς τόσες πολλές ιστορίες από το Άλντερνεϊ για θηριωδίες και βίαιη μεταχείριση κρατουμένων. Ο πλούτος των αποδείξεων, από τις οποίες αυτή αποτελεί μέρος, επιβεβαιώνει τη φρικαλεότητα της γερμανικής κατοχής του νησιού.

Ένας ιστορικός οφείλει να καταγράψει αυτή τη μαρτυρία, αλλά θα πρέπει να τεθούν ερωτήματα που πλέον δεν μπορούν να απαντηθούν, προτού χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό του αριθμού των νεκρών. Για παράδειγμα: για πόσο καιρό συνεχίστηκε αυτή η πρακτική; Ήταν πάντα ο ίδιος αριθμός κρατουμένων; Ήταν ο Γεώργκι αυτόπτης μάρτυρας κάθε φορά; Αυτό δεν σημαίνει αμφισβήτηση της μαρτυρίας, αλλά σωστή ιστορική αξιολόγηση για το πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί.»

Η ίδια ήταν επίσης συντονίστρια και μέλος της ειδικής επιτροπής του λόρδου Πίκλς για το Άλντερνεϊ, η οποία κατέληξε πέρυσι στο συμπέρασμα ότι πιθανότατα περισσότεροι από 1.000 εργάτες-σκλάβοι πέθαναν σε βρετανικό έδαφος από τα χέρια των Ναζί – αριθμός κατά εκατοντάδες μεγαλύτερος από τις επίσημες καταγραφές.

Ο Ζμποβόρσκι μεταφέρθηκε στο Άλντερνεϊ αφού προσπάθησε να διαφύγει από καταναγκαστική εργασία στην Αυστρία. Το 1944, εστάλη στο Βέλγιο για να εργαστεί σε θέσεις εκτόξευσης πυραύλων V1, αλλά μαζί με άλλους Ουκρανούς κατάφερε να πείσει έναν Γερμανό στρατιώτη πολωνικής καταγωγής να μην τους πυροβολήσει αν έτρεχαν προς το δάσος.

Ο Σεκούντα είπε: «Ο Πολωνός στρατιώτης πυροβόλησε στον αέρα, αλλά ένας άλλος Γερμανός φρουρός πυροβόλησε τρεις από αυτούς πισώπλατα και τους σκότωσε. Ο Γεώργκι και δύο άλλοι κρατούμενοι κατάφεραν να κρυφτούν στο σπίτι ενός Βέλγου αγρότη. Όταν το Βέλγιο απελευθερώθηκε από τους Συμμάχους λίγες εβδομάδες αργότερα, ο Γεώργκι ζύγιζε μόλις 40 κιλά.»

Ο Ζμποβόρσκι έμεινε στο Βέλγιο και εργάστηκε για τον αγρότη.

Το Ghosts of Alderney – Hitler’s Island Slaves, παραγωγή της βρετανικής ανεξάρτητης εταιρείας Wild Dog, θα κυκλοφορήσει στο Ηνωμένο Βασίλειο αργότερα μέσα στη χρονιά.