Με την ευκαιρία της Ημέρας της Μητέρας ίσως είναι καλό να αναρωτηθούμε πόσο ευτυχισμένα στην πραγματικότητα είναι τα παιδιά μας.
Επί δεκαετίες, οι έρευνες έδειχναν ότι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι βίωναν την ευτυχία κατά τη διάρκεια της ζωής τους έμοιαζε με καμπύλη σχήματος U. Η ευτυχία έτεινε να είναι υψηλή όταν ήταν νέοι, στη συνέχεια έπεφτε στα μέσα της ζωής τους, για να αυξηθεί ξανά καθώς γερνούσαν.
Ωστόσο, πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι οι νέοι ενήλικες δεν είναι τόσο ευτυχισμένοι όσο ήταν παλαιότερα και ότι αυτή η συγκεκριμένη καμπύλη, έχει αρχίσει να εξαφανίζεται.
Αυτό το μοτίβο εμφανίστηκε για άλλη μια φορά σε μια νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε προσφάτως στο περιοδικό Nature Mental Health. Πρόκειται για τις πρώτες δημοσιεύσεις που βασίζονται στο εναρκτήριο κύμα δεδομένων από την Παγκόσμια Μελέτη Ευημερίας, μια συνεργασία μεταξύ ερευνητών του Χάρβαρντ και του Πανεπιστημίου Μπέιλορ.
Οι νέοι που ψάχνουν την χαρά στις οθόνες τους
Τα δεδομένα, που συλλέχθηκαν από την Gallup κυρίως το 2023, προέκυψαν από έρευνες που έγιναν σε περισσότερους από 200.000 ανθρώπους σε περισσότερες από 20 χώρες. Διαπιστώθηκε ότι, κατά μέσο όρο, οι νέοι ενήλικες ηλικίας 18 έως 29 ετών αγωνίζονται – όχι μόνο με την ευτυχία, αλλά και με τη σωματική και ψυχική τους υγεία, την αντίληψη του χαρακτήρα τους, την εύρεση νοήματος στη ζωή, την ποιότητα των σχέσεων τους και την οικονομική τους ασφάλεια.
Οι ερευνητές συνδύασαν αυτές τις μετρήσεις για να προσδιορίσουν το βαθμό στον οποίο κάθε συμμετέχων βίωνε πράγματι ένα είδος ευημερίας ή ζούσε σε μια κατάσταση όπου όλες οι πτυχές της ζωής ήταν καλές.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν κατά μέσο όρο σχετικά χαμηλές μετρήσεις ευημερίας μέχρι την ηλικία των 50 ετών, σύμφωνα με τη μελέτη. Αυτό συνέβαινε σε αρκετές χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Βραζιλία και την Αυστραλία. Αλλά η διαφορά μεταξύ των νεότερων και των μεγαλύτερων σε ηλικία ενηλίκων, παρατηρήθηκε κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Είναι μία αρκετά σκληρή εικόνα για να αντικρίζει κανείς», δηλώνει ο Τάιλερ Βαντεργουίλε, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και διευθυντής του Human Flourishing Program του Χάρβαρντ.
Η νεαρή ενηλικίωση θεωρείται εδώ και καιρό μια ανέμελη περίοδος, μια περίοδος απεριόριστων ευκαιριών και λιγότερων υποχρεώσεων. Αλλά τα στοιχεία από τη μελέτη για την ευημερία, δείχνουν ότι για πολλούς ανθρώπους, αυτή η έννοια είναι περισσότερο φαντασίωση παρά πραγματικότητα.
«Η μία μελέτη μετά την άλλη δείχνει ότι η κοινωνική συνεκτικότητα είναι ζωτικής σημασίας για την ευτυχία, και οι νέοι άνθρωποι περνούν λιγότερο χρόνο με τους φίλους τους από ό,τι πριν από μια δεκαετία», δηλώνει η Λόρι Σάντος, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Yale. «Επιπλέον, όπως και οι λαοί όλων των ηλικιών, οι νέοι έχουν να αντιμετωπίσουν έναν κόσμο γεμάτο προβλήματα, τόσο στην οικονομία, όσο και στο κομμάτι της πολιτικής πόλωσης και των διαπροσωπικών σχέσεων», επισημαίνει η καθηγήτρια.
Δεδομένου ότι οι έρευνες πραγματοποιήθηκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, σε διαφορετικές γλώσσες και σε διαφορετικά οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά περιβάλλοντα, είναι δύσκολο να συγκρίνουμε άμεσα το τι ισχύει στα στενά όρια της εκάστοτε χώρας», δηλώνει ο δρ. Βαντεργουίλε.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ιαπωνία και την Κένυα, παρατηρήθηκε το πιο παραδοσιακό μοτίβο σχήματος U, καθώς η ευημερία ήταν υψηλότερη κατά τη διάρκεια της νεότητας και της τρίτης ηλικίας.
Αλλά στις περισσότερες δυτικές χώρες, οι νέοι ενήλικες δεν φαίνεται να ευημερούν. Η Παγκόσμια Μελέτη Ευημερίας θα συνεχίσει να συλλέγει δεδομένα ετησίως μέχρι το 2027 και θα προσπαθήσει να αποκαλύψει τους λόγους εξαιτίας των οποίων, καταγράφεται αυτή η κατάσταση.
«Γνωρίζουμε ότι οι νέοι έχουν πρόβλημα», προσθέτει ο Ντέιβιντ Γκράχαμ Μπλαντσφλάουερ, καθηγητής οικονομικών στο Dartmouth College, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη για την ευημερία, αλλά του οποίου η δική του έρευνα έχει αποκαλύψει τα ίδια μοτίβα.
Related…
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με το γιατί οι νέοι έχουν πρόβλημα, αλλά υποψιάζεται ότι το πρόβλημα συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με το τι δεν κάνουν επειδή είναι απασχολημένοι κοιτάζοντας τις οθόνες.
Ισως η ευκαιρία της σημερινής επετείου αποτελέσει ένα έναυσμα για περισσότερη προσωπική επαφή με τα παιδιά μας – σε μια εποχή που είναι κάτι από τα λιγότερο αυτονόητα στις σχέσεις, μεταξύ άλλων, ενηλίκων κι ανηλίκων.
Με πληροφορίες από The New York Times.
