Ορισμένα ερωτήματα τα οποία θέλω να ελπίζω ότι οι πολίτες δεν θ’ αποφύγουν να απαντήσουν, ό,τι κι όποιον ψηφίσουν στις εκλογές της 25ης Ιουνίου.
Μετά χαθήκανε
κι εγώ ακόμα ψάχνω
AdvertisementAdvertisementνα τους βρω ανταμωμένους
Π. Γ. Κριμπάς, Μάλωμα και Ignis fatuus
Ένα από τα παλιοκαιρισμένα, και πλέον ανούσια, κλισέ-παγίδα των πολιτικών κομμάτων, είναι τα ψευτοδιλήμματα περί [αυτοδίκαιου] Καλού και [αυταπόδεικτου] Κακού.
Με βάση αυτή τη “λογική” παρα-θέτω κάποια ερωτήματα:
– όταν η Δημοκρατία πάσχει, ο λαϊκισμός πανηγυρίζει;
Advertisement– όταν ο “λαοφιλής” σοσιαλισμός χάνει, σημαίνει ότι κερδίζει ο “λαομίσητος” καπιταλισμός;
– όταν η ηγεσία κάνει λάθη, τα πληρώνουν μόνον οι άλλοι;
– όταν η σκοπιμότητα κυριαρχεί, η εντιμότητα κρύβεται;
Advertisement-όταν ο κομματικός τηλεοπτικός επικοινωνισμός εξαντλείται σε άκαιρα συνθήματα, φταίνε τα μεροληπτικά ΜΜΕ;
– όταν οι αδιάφοροι πολίτες απέχουν ή ρίχνουν “λευκό”, πρέπει να χρεώνονται εξ ολοκλήρου οι ίδιοι την εκλογική τους στάση και ν’ απαλλάσσονται οι καταρτίζοντες τα ψηφοδέλτια;
– όταν ορισμένοι επικαλούνται τη διαφθορά και τη διαπλοκή, αναφέρονται αποκλειστικά στους αντιπάλους κι όχι στο δικό τους χώρο;
Advertisement– όταν η [αυτοδύναμη;] επιτυχία θεωρείται επικίνδυνη για την υγεία του λαού, η [αδύναμη;] αποτυχία συνιστάται ως θεραπευτική αγωγή;
– όταν η πλειοψηφία των Ελλήνων επιλέγουν την ”κανονικότητα”, τούτο συνεπάγεται ότι γεμίσαμε φοβισμένους κυρ-Παντελήδες;
– όταν κάποια κόμματα, [αυτο]χαρακτηριζόμενα “χρήσιμα”, υποχωρούν, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι “άχρηστοι” μας κυβερνούν;
AdvertisementΕπειδή όλα τα παραπάνω συνιστούν πλαίσιο σκέψεων και αναστοχασμών που οι κομματικοί αρνούνται να κάνουν κι επειδή η ομίχλη με τον ήλιο βρίσκονται σε συνεχή εναλλαγή, θέλω να ελπίζω ότι οι πολίτες δεν θ’ αποφύγουν τις απαντήσεις, ό,τι κι όποιον ψηφίσουν στις εκλογές της 25ης Ιουνίου…
Advertisement
