Τώρα μόνο πένθος, στήριξη στις οικογένειες και συνειδητοποίηση “της δυστυχίας του να είσαι Έλληνας”. Τα υπόλοιπα συνιστούν μικροπολιτικές...
Οι απερίσκεπτοι πληθαίνουν
σαν άμμος της θάλασσας
AdvertisementAdvertisement
Δ. Πιστικός, Η πάλη των τάξεων
“Εξεπανέκαθεν”, από ιδρύσεως του ελληνικού Κράτους, έτσι λειτουργούσαν τα πράγματα.
– έπεφτε το ταβάνι ενός σχολείου στα κεφάλια των μαθητών …και μετά έφτιαχναν ασφαλή σχολικά κτήρια.
– συνέβαιναν πολλά θανατηφόρα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα …και μετά βελτιώνοταν το εθνικό οδικό δίκτυο
-συγκρούονταν τραίνα με καμμένα κορμιά [και ψυχές]…και μετά ενεργοποιούσαν τα συστήματα πρόληψης.
Advertisement– πέθαιναν στα ράντζα οι ασθενείς…και μετά δημιουργούσαν νέες πτέρυγες στα νοσοκομεία.
“Έξεπανέκαθεν” όμως έτσι λειτουργούσε και η ελληνική κοινωνία.
– κάποιος πρόγονός μας πίεσε να χαραχθούν οι γραμμές στα συγκεκριμένα σημεία.
Advertisement– κάποιος γνωστός μας αγόρασε τις ράγες, τις μηχανές, τα βαγόνια από συγκεκριμένες εταιρείες
– κάποιος ομοϊδεάτης μας διόρισε μη-ικανούς ανθρώπους σε θέσεις ευθύνης.
– κάποιος τεχνοκράτης παρεμπόδισε την εγκατάσταση οργάνων ελέγχου της κυκλοφορίας.
Advertisement– κάποιος τοπικός παράγοντας παρενέβη για να χτιστούν οι σταθμοί εκεί που βρίσκονται.
Κι έρχονται και οι άλλοι…
– για όλα φταίει ο καπιταλισμός, επί σοσιαλισμού και κομμουνισμού απαγορεύονταν τα δυστυχήματα [sic]
Advertisement– το δημόσιο “δεν σκοτώνει”, μόνον το ιδιωτικό [λες και επί δημοσίου ΟΣΕ δεν είχαμε δυστυχήματα].
Advertisement– να παραιτηθούν άπαντες οι αρμόδιοι [διαχρονικά; γιατί πολλοί διατελέσαντες υπουργοί είναι ξανά υποψήφιοι και θα τους εκλέξουμε και πάλι]
Μερικοί μάλιστα κουκουλοφόροι προβαίνουν σε βανδαλισμούς στο κέντρο της Αθήνας για να εκδικηθούν [;] τους υπεύθυνους των νεκρών στα Τέμπη.
Ο απόλυτος παραλογισμός ή η απόλυτη υποκρισία;
AdvertisementΟυδείς θέλει να δει και να πει την αλήθεια.
Ποινικά Υπεύθυνος/Αυτουργός είναι ο συγκεκριμένος σταθμάρχης και όλοι οι άλλοι είμαστε [δια πράξεων ή παραλείψεων]. Συνυπεύθυνοι, τόσο για τους λόγους που [δεν ]λειτουργεί το Κράτος, όσο και τους τρόπους, με τους οποίους συναινεί ή συμψηφίζει, η κοινωνία.
Τώρα μόνο πένθος, στήριξη στις οικογένειες και συνειδητοποίηση “της δυστυχίας του να είσαι Έλληνας”.
Τα υπόλοιπα συνιστούν μικροπολιτικές…