Ο κ. Γεραπετρίτης, όμως, είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο ΕΚΠΑ και, ως εκ τούτου, δεν δικαιολογείται η μη ακριβής χρήση της ελληνικής γλώσσας.
Σύμφωνα με όλα τα λεξικά, ο φιλέλληνας συμπαθεί, αγαπά ή στηρίζει τους Έλληνες, αλλά δεν είναι Έλληνας. Ο Υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, μιλώντας στο τηλεοπτικό κανάλι Mega με την επίσημη ιδιότητά του και σε ερώτηση σχετικά με την πολιτική που ακολουθεί, δήλωσε ότι είναι φιλέλληνας. Η δήλωση αυτή έγινε αμέσως viral και όλη η χώρα προσπαθεί να την ερμηνεύσει, ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση του καθενός, αλλά και με βάση τη μέχρι τώρα συμπεριφορά του Υπουργού — κυρίως από τη στάση του σε συνάντηση με τον Ερντογάν.
Κατά την επιεική εκδοχή, πρόκειται περί lapsus calami, δηλαδή για γλωσσικό ολίσθημα, το οποίο έχει επαναλάβει όταν δήλωσε ότι «δεν είναι δωσίλογος», με αφορμή τη διακοπή, από την Τουρκία, της πόντισης του ηλεκτρικού καλωδίου για την ηλεκτρική σύνδεση Κύπρου–Ελλάδας.
Ο κ. Γεραπετρίτης, όμως, είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο ΕΚΠΑ και, ως εκ τούτου, δεν δικαιολογείται η μη ακριβής χρήση της ελληνικής γλώσσας, η οποία είναι πλούσια σε έννοιες που αποδίδουν με ακρίβεια το νόημά τους. Κατά τη μη επιεική άποψη, οι δηλώσεις αυτές έγιναν εν γνώσει του και με σκοπό την προετοιμασία της κοινής γνώμης ενόψει της μεγάλης συνδιαλλαγής με την Τουρκία.
Δεν μπορώ να πιστέψω την εκδοχή αυτή, μολονότι υπάρχουν κάποια «σημεία των καιρών» ως ενδείξεις για το τι πρόκειται να συμβεί στις σχέσεις μας με τη γείτονα και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Κάποια από τα σημεία αυτά είναι τα εξής:
– Δεν καταγγείλαμε έγκαιρα το Τουρκολιβυκό σύμφωνο, με αποτέλεσμα να αμφισβητείται η ΑΟΖ της χώρας μας νότια της Κρήτης.
– Δεν επεκτείναμε τα χωρικά μας ύδατα στη συγκεκριμένη περιοχή, όπου δεν υπήρχε casus belli εκ μέρους της Τουρκίας.
– Δεν στηρίξαμε τον στρατάρχη Χαφτάρ στη Λιβύη, με αποτέλεσμα να έρθει σε συνεννόηση με την Τουρκία.
– Σταματήσαμε, με μεγάλη ζημία, την ηλεκτρική σύνδεση Ελλάδας–Κύπρου–Ισραήλ.
– Με αδέξιους χειρισμούς, επιτρέψαμε την κρατικοποίηση της Μονής Σινά από την Αίγυπτο — γεγονός που σημαίνει συρρίκνωση του Ελληνισμού και του ελληνικού χώρου.
– Επιμένουμε στη ρητορική των «ήρεμων νερών» στο Αιγαίο, παρά τις συνεχείς τουρκικές προκλήσεις και τους χάρτες που διχοτομούν το Αιγαίο.
Όλα αυτά δημιουργούν τετελεσμένα γεγονότα, σε σημείο που φοβάμαι πως, αν δεν αντιδράσουμε, θα επαληθευθεί η πρόβλεψη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ότι η χώρα μας οδηγείται ανεπιστρεπτί στο να γίνει προτεκτοράτο της Τουρκίας.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι, εκτός από μια μικρή μειονότητα που ενδιαφέρεται για τη διάσωση του Έθνους — και η οποία, για να εξουδετερωθεί, χαρακτηρίζεται «γραφική» — οι περισσότεροι στη χώρα μας απολαμβάνουν την ευημερία τους και δεν τους απασχολεί το μέλλον και η συνέχεια του Ελληνισμού. Τα δε αντιπολιτευόμενα πολιτικά κόμματα, το μόνο που φαίνεται να τα ενδιαφέρει είναι να φθείρουν την κυβέρνηση μέσω της πολιτικής εκμετάλλευσης των σκανδάλων, χωρίς κανέναν μακροχρόνιο σχεδιασμό για την έξοδο από την εθνική κρίση — και κυρίως χωρίς σοβαρή προσπάθεια για τη διατήρηση της εθνικής συνείδησης.
Νομίζω ότι θα είναι πολύ χρήσιμο και διδακτικό να ξαναδιαβάσουμε όλοι το εξαιρετικό ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη, «Φιλέλλην», που παρατίθεται.
Φιλέλλην
Την χάραξι φρόντισε τεχνικά να γίνει.
Έκφρασις σοβαρή και μεγαλοπρεπής.
Το διάδημα καλλίτερα μάλλον στενό·
εκείνα τα φαρδιά των Πάρθων δεν με αρέσουν.
Η επιγραφή, ως σύνηθες, ελληνικά·
οχ′ υπερβολική, όχι πομπώδης-
μην τα παρεξηγήσει ο ανθύπατος
που όλο σκαλίζει και μηνά στη Ρώμη-
αλλ′ όμως βέβαια τιμητική.
Κάτι πολύ εκλεκτό απ′ το άλλο μέρος·
κανένας δισκοβόλος έφηβος ωραίος.
Προ πάντων σε συστείνω να κυττάξεις
(Σιθάσπη, προς θεού, να μη λησμονηθεί)
μετά το Βασιλεύς και το Σωτήρ,
να χαραχθεί με γράμματα κομψά, Φιλέλλην.
Και τώρα μη με αρχίζεις ευφυολογίες,
τα «Πού οι Έλληνες;» και «Πού τα Ελληνικά;
πίσω απ′ τον Ζάγρο εδώ, από τα Φράατα πέρα».
Τόσοι και τόσοι βαρβαρότεροί μας άλλοι
αφού το γράφουν, θα το γράψουμε κ′ εμείς.
Και τέλος μη ξεχνάς που ενίοτε
μας έρχοντ′ από την Συρία σοφισταί,
και στιχοπλόκοι, κι άλλοι ματαιόσπουδοι.
Ώστε ανελλήνιστοι δεν είμεθα, θαρρώ.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
