Η πολιτισμική ισχύς της Ελλάδας σε αναμονή στρατηγικής.

Έκπληκτος ο κόσμος παρακολουθεί τις τελευταίες μέρες τις  εξελίξεις ενός μείζονος ζητήματος για τον ελληνικό πολιτισμό και την Ορθοδοξία, χωρίς να είναι  σε θέση να εξηγήσει, να κατανοήσει και να δικαιολογήσει την επιπολαιότητα και την έλλειψη προνοητικότητας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. 

Πράγματι, ο κόσμος απορεί και εξανίσταται πώς είναι δυνατόν να αφέθηκε στη τύχη(;) ένα ζήτημα εξόχως σημαντικό για τον απανταχού ελληνισμό, καθόσον η Μονή Σινά αποτελεί κατ´ ουσίαν την κιβωτό της Ορθοδοξίας, η οποία διασφάλισε στο πέρασμα των αιώνων το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού, των ελληνικών γραμμάτων και τεχνών που αποτέλεσαν τα θεμέλια του δυτικού  πολιτισμού. 

Στο χώρο της διεθνούς πολιτικής, τα κράτη ανέκαθεν  προβάλλουν πέρα από την στρατιωτική ισχύ τους για την προστασία των εθνικών θεμάτων τους και μία «ήπια  μορφή ισχύος», όπως εύστοχα αποκαλείται, η οποία στηρίζεται στα ιδιαίτερα πολιτισμικά και πολιτιστικά στοιχεία που έχουν διαμορφώσει τα έθνη τους στον ρου της Ιστορίας, προκειμένου να εδραιώσουν τις εθνικές τους θέσεις και να διασφαλίσουν τα εθνικά τους συμφέροντα. 

Σε αυτό το πλαίσιο της συλλογιστικής, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην υφήλιο ο πολιτισμός της οποίας διέπεται από μία ιστορική συνέχεια τεσσάρων χιλιάδων ετών, διαμορφώνοντας και εδραιώνοντας τον δυτικό πολιτισμό μέσα από τα πνευματικά κινήματα της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού. 

Η Ελλάδα, λοιπόν, όντως μια μικρή χώρα είναι αδύνατο να διαθέτει την έκταση της στρατιωτικής ισχύος που διαθέτουν οι μεγάλες πληθυσμιακά χώρες, ωστόσο, θα μπορούσε να κυριαρχήσει σε ολόκληρο τον κόσμο χρησιμοποιώντας την επιρροή της τρισχιλιετούς πολιτισμικής ιστορίας της. 

Και η Μονή Σινά αποτελεί την απτή, ζωντανή και μεγαλειώδη απόδειξη της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού που χάνεται στα βάθη των αιώνων προκαλώντας τον θαυμασμό της Οικουμένης! 

Πώς είναι δυνατόν λοιπόν μία Χώρα με μια τέτοια ιστορία και έναν τέτοιο πολιτισμό να μην διαθέτει στρατηγική ήπιας ισχύος, μέσω της οποίας θα αποσκοπεί στην εδραίωση της παρουσίας της σε κάθε γωνιά του πλανήτη, προβάλλοντας και υπερασπίζοντας τις εθνικές και γεωστρατηγικές θέσεις της; 

Και πολύ περισσότερο ακόμη πώς είναι δυνατόν η ελληνική εξωτερική πολιτική να μην παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις σε ζητήματα μείζονος σημασίας για την ιστορία της και τον πολιτισμό της που βρίσκονται στη γειτονιά της, και να είναι σε θέση να παρεμβαίνει αποτρεπτικά και αποτελεσματικά; 

Και, τέλος, πως είναι δυνατόν η ελληνική εξωτερική πολιτική αυτής της χώρας να διαχειριστεί αποτελεσματικά ζητήματα μείζονος γεωστρατηγικής και εθνικής ασφάλειας και προστασίας των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων; 

*

Ο κ. Ευάγγελος Στεργιούλης είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου,  Υποστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας και  απόφοιτος των Σχολών Εθνικής Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας.

https://m.facebook.com/evangelos.stergioulis