Σήμερα δρομολογείται από τις 09.00, μια δωδεκάωρη συζήτηση στη Βουλή για το θέμα της προανακριτικής επιτροπής που αφορά την φονική εγκληματική σύγκρουση στα Τέμπη. Και εδώ τα λόγια δεν μπορεί να είναι πολλά. Και αυτό αφορά ΟΛΑ τα κόμματα που παίρνουν μέρος σε αυτήν την διαδικασία και μάλιστα, με την παρουσία και του Κυριάκου Μητσοτάκη, του Πρωθυπουργού και Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Προφανώς απαντώντας στο κατηγορητήριο περί «εσχάτης προδοσίας», για το οποίο ήδη έχει τοποθετηθεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης.

Κόμματα και ομιλητές οφείλουν να έχουν βαθιά μες το μυαλό τους τον επιβεβλημένο σεβασμό για τα 57 θύματα. Θύματα με κατηγορούμενους πολιτικούς, και Υπηρεσιακούς παράγοντες, όπως και στελέχη εταιριών/οργανισμών. Με λίγα λόγια θύματα μιας διαχρονικής, διακομματικής, διακυβερνητικής πολιτικής, η οποία δεν ασκήθηκε με την πρέπουσα συνέπεια και σοβαρότητα. Για να καταλήξουμε σε αυτήν την απίστευτη τραγωδία…

Συνεπώς έχοντας οι πολιτικοί και η πολιτική τους ένα τεράστιο βάρος ευθύνης στην πλάτη τους, δεν μπορεί σήμερα να κάνουν τα συνηθισμένα που έχουμε δει και ακούσει όλο τον τελευταίο καιρό. Ένα κακόγουστο σώου, πολύ περισσότερο ανάρμοστο/προσβλητικό  για οικογένειες με 57 ταφόπλακες.

Κατ’ αρχήν, κλείνοντας απόψε οι διαδικασίες με τις 14 κάλπες, η Νέα Δημοκρατία πρέπει να έχει πείσει με κάθε τρόπο αυτό για το οποίο έχει άλλη άποψη ο κόσμος σε ποσοστό 70%. Ότι δεν θέλει να συγκαλύψει ένα έγκλημα που διαπράχτηκε. Και ούτε να πετάξει το μπαλάκι των ευθυνών αλλού,  όταν η ίδια κουνούσε το δάχτυλο εναντίον εκείνων που την κατηγορούσαν για την ασφάλεια των τρένων. Και όταν η ίδια δεν μπορεί να δώσει αληθοφανής εξηγήσεις για το μπάζωμα που αλλοίωσε κρίσιμα και χρήσιμα, για τις έρευνες, στοιχεία στον τόπο της σύγκρουσης.

Επιπλέον η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να παραβιάσει απόψε κρίσιμο άρθρο του Συντάγματος περί ευθύνης υπουργών, πριν αλλάξει με τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Κι όμως θα το κάνει στην αποψινή ψηφοφορία, επειδή έχει την πλειοψηφία, που σημαίνει αλά καρτ επιλογές από το συνταγματικό μενού. Λέτε να την ενδιαφέρει αν θα το γράψει η ιστορία;

Στην άλλη πλευρά έχουμε την αντιπολίτευση. Με τον ακτιβισμό της Ζωής Κωνσταντοπούλου, με την σύμπραξη τεσσάρων παντελώς ανόμοιων κομμάτων σε πρόταση που περιλαμβάνει και τα περί «εσχάτης προδοσίας» για τον Πρωθυπουργό, με αξιωματική αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ) που στο εσωτερικό της έχει για το κατηγορητήριο διαφορετικές απόψεις, για τα δύο κόμματα της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ/ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ) που ψάχνουν να βρούν ταυτότητα και σωσίβια και το πάντα σταθερό ΚΚΕ με τα γνωστά αντικαπιταλιστικά συνθήματα.

Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η παρουσία όλων της Αντιπολίτευσης θα κινηθεί επάνω στην εργαλειοποίηση της φονικής/εγκληματικής σύγκρουσης των Τεμπών. Και μάλιστα, έχουμε ήδη προετοιμαστεί ότι θα γίνουμε θεατές και ακροατές όχι απλώς ενός σώου, αλλά μιας ζούγκλας, η οποία εντέλει για πολλούς, είναι η ταυτοποίηση του φθηνού επιπέδου της πολιτικής που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Γιατί, ακόμα και το δίκιο αν έχεις, πρέπει να ξέρεις πώς να το διεκδικήσεις/υπερασπιστείς χωρίς να το κάνεις πεζοδρόμιο. Χωρίς να ευτελιστείς.

Σήμερα στη Βουλή κανείς δεν έχει το δικαίωμα με ακραίες συμπεριφορές να μπαζώσει την Δημοκρατία και το αναφαίρετο δικαίωμα εκείνων που θέλουν να αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια. Αυτήν  που πολύ περισσότερο διεκδικούν οι οικογένειες 57 νεκρών. Και που αναμένουν τα εκατομμύρια των πολιτών που στέκονται αταλάντευτα στο πλάι τους